Raften - Reisverslag uit Manuel Antonio, Costa Rica van Kim en Judith - WaarBenJij.nu Raften - Reisverslag uit Manuel Antonio, Costa Rica van Kim en Judith - WaarBenJij.nu

Raften

Blijf op de hoogte en volg Kim en Judith

28 Augustus 2013 | Costa Rica, Manuel Antonio

Vanmorgen al vroeg wakker, we moesten namelijk om 07.10 uur verzamelen bij de receptie, om te gaan raften. Bertus was ook mee opgestaan en zat al op zijn gemak een krantje te lezen. Precies op het afgesproken tijdstip reed het busje met daarop 2 rafts voor. We zouden eerst wat gaan ontbijten en dan na het ontbijt doorrijden naar de rivier waar de tocht zou beginnen. Het ontbijt was goed als je ervan houd, maar niet voor ons geschikt. Rijst met zwarte bonen, geklutst ei, papaja en wat ananas. Ik heb het maar bij het fruit gelaten en kreeg van Rein zijn stukje ananas. Nadat iedereen de laatste toiletstop had gehad, zijn we met zijn alleen in het busje gestapt onderweg naar het beginpunt van de tocht.
Een mooie bus rit volgende. We kregen veel informatie over de omgeving en de mannen konden het erg leuk vertellen. Ze hadden ook veel lol om de grapjes die ze maakten, en wij hebben natuurlijk ook meegelachen. Na ongeveer een half uurtje rijden, zijn we even gestopt bij een boom waar een luiaard in zat. We konden uitstappen om foto's te maken en er werd kort weer iets verteld. Niet lang daarna moesten we de bus weer uitstappen, dit keer was de helling te stijl om in de bus omhoog te komen. Gelukkig was het maar een klein stukje anders had ik mijn geld terug gevraagd, want vervoer zat bij de excursie inbegrepen ;).
Na nog een half uurtje in de bus kwamen we aan bij het beginpunt van onze tocht. We kregen allemaal een zwemvest, peddel en een helm op. Heel charmant, en dus werden we zo ook even op de foto gezet.

Natuurlijk eerst een goede uitleg over het raften, wat je allemaal moet doen tijdens het raften, en zeker ook niet onbelangrijk, wat we moesten doen als er uitvielen, behalve een biertje betalen. De instructies waren duidelijk en de groepen werden gemaakt. Olivier, Rein, en wij in een boot, een 4 Amerikanen in de andere boot. Wij kregen Johan mee als gids en de andere Roberto. William de man van de foto's ging ook mee op de tocht alleen dan in een 1 persoons kajak, zodat hij ons regelmatig in kon halen om bij de goede stroomversnellingen foto's te maken. Jody onze chauffeur bleef bij onze spullen in de bus en zorgde voor de lunch.
En daar begon dan de tocht... Eerst maar eens in de boot zien te komen. Dit ging niet echt op een hele charmante manier, maar we zaten er in met zijn vieren. Voordat we de rivier op gingen moesten we in de boot de instructies nog eens laten zien. Het zag er goed al zeg ik het zelf, en daar gingen we....

Nog geen twee seconden op het water en al zeiknat, het was in eerste instantie wel een beetje koud, maar omdat we regelmatig, en dan bedoel ik om de 10 seconden, een plens water over ons heen kregen waren we er al snel aangewend. Wat een lol en een plezier, maar er moest ook "hard" gewerkt worden. Regelmatig moesten we onder in de boot gaan liggen met een stroomversnelling en dan kwamen er weer een paar grote golven waarvan een aantal seconde even niets meer zag. Als de gids 'in position' riep moesten we weer op de rand van de raft gaan zitten en stevig doorroeien. De gids heeft even aantal keer geprobeerd om ons uit de boot te laten vallen, maar we deed goed mee en zijn netjes blijven zitten. Dat konden we van de andere groep niet zeggen, daar lagen er op een gegeven moment twee van de vier in de rivier te drijven in afwachting tot ze gered zouden worden.

Na een uurtje gebikkeld te hebben, zeiknat te zijn, maar niet uit de bus gevallen zijn we aan wal gegaan voor de lunch. Onze chauffeur had alles al netjes klaar gezet, en we konden gaan aanvallen. Van raften krijg je best wel honger, helemaal als je niet goed ontbeten hebt. Een soort van nasi, pasta, en komkommer en tomaten lagen voor ons klaar, met een beker limonade en ananas als toetje. Het was heerlijk en we hebben ook gezellig met de Amerikanen uit de andere boot zitten kletsen.
Na ongeveer een half uurtje was het weer tijd om in de boot te stappen en het laatste gedeelte af te leggen.

Daar gingen we dan, de rivier was beduidend een stuk rustiger dan het eerste gedeelte, maar ook hier zaten wel weer een paar leuke stroomversnellingen in. En omdat we hadden aangegeven het niet erg te vinden om te gaan "zwemmen" ging de boot op een onlogisch stukje toch om. De gids had hard zijn best moeten doen en lag uiteindelijk ook zelf in het water om de boot om te krijgen. Nadat we allemaal gered waren, Judith als eerste, Kim als tweede, Olivier als derde en Rein als laatste, konden we de tocht weer vervolgen.

We wilde best nog een keertje omvallen, een dat gebeurde dan ook, maar wel een moment dat de gids het zelf ook niet echt in de gaten had, want de boot lag compleet op zijn kop, en de gids en wij in het water. Het was even wat beangstigend want we kwamen allemaal onder de boot terecht, maar konden gelukkig allemaal op tijd weer boven komen om adem te halen en te wachten tot we gered werden.
Dat ging vrij soepel en snel, maar het voorkwam niet dat ik (Kim) mijn scheenbeen ontzettend hard stootte aan een steen onderwater, met als gevolg, een klein wondje maar vooral een blauwe en pijnlijke scheenbeen. Maar ja, je moet er iets voor over hebben.
Het duurde toen nog ongeveer een 5 minuten voordat we weer al wal kwamen. Gauw even wat droge kleding aan, de raften lagen inmiddels alweer op de boot en we konden met het busje weer naar het hotel.
Tijdens de terugreis hebben we op de camera van William de fotograaf, de foto's die gemaakt zijn tijdens de tocht al bekeken, en we waren er dan ook snel uit dat we een cd'tje wilden hebben. We moesten dan het geld vanavond bij de receptie leggen en daar zouden ze de cd afgeven.

Toen we terug kwamen bij het hotel, hebben we onze badkleding maar aangehouden, want we wilde nog even naar het strand. Heerlijk want de zon scheen volop (dat hebben we vanavond gemerkt) en de zee was heerlijk van temperatuur. Hoge golven maakte het dat we ons weer kind voelde in de zee.
We zijn niet lang gebleven, en nadat we nog wat boodschapjes hadden gehaald zijn we terug gegaan naar het hotel. Daar zagen we een aantal van onze groep aan het zwembad zitten en aangezien we nog helemaal onder het zand zaten en we de badkleding nog aan hadden hebben we daar ook maar een duik ingenomen. Heerlijk gedobberd en ontzettend gezellig gekletst.
Rond 18.00 uur zijn we gauw gaan douchen, want we zouden om 19.00 uur met de hele groep bij de pizzeria aan de overkant gaan eten. Dat was heerlijk en gezellig, al konden we dat van de ober niet zeggen.

Nog gauw even een cocktail in de bar en daarna snel naar bed. Van raften en verbranden word je moe, dus we zijn op tijd naar bed gegaan. Morgen gaan we richting San Jose, daar blijven we een nacht en dan naar Tortuguero en Cahuita.

  • 30 Augustus 2013 - 00:20

    Jacqueline:

    Mooie kleuren:blauw scheenbeen, bruine armen en rode neus. Veroverd in deze actieve vakantie. Wat vond tante joan het geweldig jullie op Skype te zien. Ik denk dat ze nu ook een i-pad wilt. Het was in ieder geval kei gezellig jullie weer even gesproken te hebben. Xxx

  • 30 Augustus 2013 - 00:59

    Joan En Gerard:

    Ik vond het inderdaad hardstikke leuk jullie op Skype gezien te hebben. Dit laatste verslag spreekt me ook wel aan; niet van die enge dingen. Lekker in het water en zon in plaats van regen. Wel jammer van het stoten! Groetjes aan iedereen. Liefs van je oom en tante.

  • 30 Augustus 2013 - 14:17

    Mieke En Herman :

    Dit is ook een ervaring die je nooit vergeet. We hopen dat je scheenbeen vlug geneest. Ook nu genieten we met volle teugen van dit verslag. Je doet dit geweldig Kim (judith). Blijf genieten want het is zo om. Mieke en Herman

  • 01 September 2013 - 13:24

    Marijke:

    Wat een belevenis weer met het raften het lijkt me doodeng. Jammer Kim na al die muggen nu weer een blauw scheenbeen. Hopelijk is het al weer wat beter. Maar ik ben erg benieuwd naar de foto" s hiervan.groetjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kim en Judith

Tja, moet dat echt......? Jullie kennen ons toch inmiddels al wel een beetje! Maar voor diegene die het niet precies weten: Wij zijn Kim van Logten en Judith Goijaerts, allebei 25 jaar en we kennen elkaar nu al een jaar of 9 (als het niet meer is, je raakt zo snel de tel kwijt), via de verpleegkunde opleiding die wij beide in Tilburg volgden. 3 jaar geleden, zijn we per toeval bij elkaar uitgekomen om een reis te gaan maken. We wilde allebei graag wat verder weg dan Europa om wat van de wereld zien, dus kwamen we uit in Kenia (2010). Omdat die reis ontzettend goed bevallen was, zijn we ook samen naar Amerika (2011) waar we ontzettend van genoten hebben. Onze laatste reis was naar Indonesië, rondreis Sumatra-Java-Bali (2012). Maar we zijn nog niet klaar met reizen dus houdt onze site in de gaten! Kus..... Kim en Judith

Actief sinds 25 Juli 2012
Verslag gelezen: 363
Totaal aantal bezoekers 208077

Voorgaande reizen:

01 September 2017 - 30 September 2017

Interrailen

01 September 2016 - 31 Oktober 2016

Onontdekt Sri Lanka

01 September 2015 - 01 Oktober 2015

Roadtrip Canada en USA

01 December 2014 - 31 December 2014

Na 10 jaar gaan we eindelijk!

01 September 2014 - 31 Oktober 2014

Rondreis Swingend Cuba

19 Augustus 2013 - 05 September 2013

Costa Rica

03 Juni 2013 - 08 Juni 2013

Citytrip New York

29 Augustus 2012 - 19 September 2012

Indonesië: Sumatra - Java - Bali

10 September 2011 - 28 September 2011

Amerika

13 September 2010 - 27 September 2010

Kenia

Landen bezocht: