Weer drie dagen in een reisverslag!

Zaterdag 20 september

Vanmorgen wederom heerlijk gegeten, en direct de bus ingestapt om richting Havana te gaan. De afstand die we vandaag af zouden leggen wat 330 km met onderweg stops in verschillende plaatsen. Als eerste zijn we gestopt net voor het plaatsje Cienfuegos, de plaats is vernoemd naar de oprichter van de plaats de Spaanse Gouverneur-Generaal Cienfuegos. Hier hebben we de Jardin Botanica, oftewel de Botanische tuin gezocht. Voor 3 CUC per persoon kregen we een rondleiding door een stuk van de Tuin, want deze is 95 hectare groot. In de tuin staan prachtige bomen, en planten uit alle delen van de wereld, bromelia's, hibiscus, palmen in verschillende soorten, rubberbomen, en nog vele andere. Tijdens de wandeling zochten we tussen alle bomen de schaduw op, want ook al is het nog relatief vroeg in de ochtend, het is al erg warm. Na de wandeling hebben we nog wat gedronken en zijn we met de bus naar Cienfuegos gereden.

Onze eerste stop in Cienfuegos was bij Palacio de Valle op het schiereiland Punta Gorda, een oud herenhuis in Franse stijl. Vroeger was het een casino, maar sinds jaar en dag is het een restaurant geworden. Op de bovenste verdieping die met een wenteltrap te bereiken was, hadden we een prachtig uitzicht over de Caribische Zee en de stad Cienfuegos. Daarna zijn we doorgereden naar het centrum van de stad, waar we zijn uitgestapt en door de winkelstraat naar het Parque Jose Marti gelopen. Een prachtig plein met vele koloniale gebouwen in verschillende kleuren. Op het plein staat een beeld van nationale held Jose Marti en een muziektent waar altijd wel mensen zitten om wat muziek te maken.
Na wat vrije tijd die we gebruikt hebben om wat prachtige foto's van het plein, de gebouwen en de auto's te maken zijn we met de bus doorgereden naar het plaatsje Santa Clara.

Santa Clara is een bekende plaats geworden doordat Che Guevara hier de beslissende slag won in de strijd van de revolutie tegen Bastista. Een trein met wapens was onderweg van Havana naar Santiago de Cuba en Che Guevara die met zijn troepen al bijna in Santa Clara was, heeft de spoorlijn onderbroken waardoor de trein met wapens ontspoorde. Dit was de beslissing in de revolutie tegen Bastista, die hierop naar Mexico vluchtte.
In het plaatsje zijn we eerst gestopt bij Hotel Horizontes waar we van een heerlijk buffet genoten hebben, daar waren we ook echt al wel aan toe. Na het eten zijn we naar het monument van Che Guevara gegaan. Onder het grote beeld die op het plein van de Revolutie staat is een Mausoleum waarin de botten van de omgekomen Che Guevara en een groot gedeelte van zijn troep ondergebracht. Che is na de revolutie in Cuba, naar verschillende andere landen gegaan om daar met zijn troepen hetzelfde te doen, uiteindelijk is hij in 1967 in Bolivia om het leven gebracht in opdracht van de CIA, en op een onbekende plek begraven. Na 30 jaar werden de botresten gevonden en terug gebracht naar Cuba waar ze in het Mausoleum zijn begraven.

Naast het Mausoleum is ook er onder het monument van Che Guevara een museum gebouwd, wat geheel gewijd is aan het leven van Che Guevara. Hij werd al Ernesto Guevara geboren in Argentinië. Hij kwam uit een gezin van 4 kinderen en een vader en moeder. Hij heeft een opleiding gedaan tot verpleegkundige en is uiteindelijk doorgestudeerd naar arts. Als arts reisde hij op zijn motor door zuid Amerika heen om in verschillende landen te werken. Zo kwam hij uiteindelijk ook terecht in Mexico, waar hij Fidel Castro ontmoette die daar gevangen had gezeten. In eerste instantie ging Che mee in de troepen van Fidel als arts, maar later werd hij Generaal.
De naam Che is afgeleid van het Argentijnse woord Che, wat niet meer betekend als hè, hoi. Omdat Che Guevara dit woord veel gebruikte om zijn troepen te roepen is hij later Che Guevara genoemd, Held van Cuba. Naast de vele foto's uit de jeugd van Che, zijn er ook veel spullen terug te zien uit de revolutieoorlog met Fidel Castro. Geweren, dagboeken, kleding etc.

Helaas mochten we geen foto's maken of filmen, jaren geleden heeft er een Amerikaan bomaanslagen gepleegd op verschillende hotels. Deze man is opgepakt, maar had een brief bij zich waarop het Monument van Che Guevara stond als doel om te bombarderen. Daarom mag er tegenwoordig niemand iets meenemen van tassen, fototoestellen etc het Mausoleum en het museum in.

Na het museum bezoek zijn we naar buiten gelopen om het prachtige standbeeld van Che Guevara te zien. Op het standbeeld staan de woorden: Hasta La Victoria Siempre, oftewel Leve de Overwinning, Altijd! De Leus die overal in Cuba op billboarden te vinden zijn. Een indrukwekkend beeld met een nog zeer korte geschiedenis.

Hierna zijn we met de bus naar het Monument Tren Blindado gereden. Hier is een museum gemaakt in de door Che Guevara ontspoorde trein. Ook de bulldozer die Che gebruikte om de treinrail te onderbreken staat nog steeds op dezelfde plek. We heb en wat foto's gemaakt en zijn doorgereden naar een ander prachtig standbeeld van Che Guevara. Dit beeld werd gemaakt in opdracht van de staat en heeft mooie kleine details. Zoals Che die op zijn motor door Zuid Amerika reisde, Che met zijn troepen, iemand van zijn troepen in een hangmat om zo het leven van Che uit te beelden. Op het beeld is te zien dat Che een kind vasthoud in de greep zoals je een geweer vast zou houden, die weerspiegelt de droom van Che over de nieuwe mens.

Na deze prachtige monumenten zijn hadden we nog een hele weg te gaan naar Havana. Daar kwamen we pas om 20.30 uur aan in het hotel. Nadat de kamers verdeeld waren en de koffers gebracht, en Ja eindelijk is de koffer van Judith gearriveerd, zijn we op een balkontje nog wat foto's gaan maken van het naderende onweer. De bliksemschichten waren prachtig om te zien en het is Judith dan ook gelukt om hier een mooie foto van te maken.
Hierna hebben we snel wat bij de bar gegeten en zijn we naar bed gegaan.

Zondag 21 september

Vannacht slecht geslapen, ruzie gehad met een mug, maar goed dat hoort er ook wel eens bij. Hierdoor vanmorgen al vroeg kunnen beginnen met echte afmaken van de dag verslagjes.
Nadat we gedoucht waren zijn we naar het ontbijt gelopen waarna we om 09.00 uur werden verwacht in de bus. Eerst maar eens gezonnen voor onze jarige vandaag Laszlo bij ons bekend als Ladzsie.
Hierna werden we in een wijk in Oud Havana afgezet, waar de paardenkoetsen al op ons stonden te wachten, vier mensen per koets, en bij ons zaten Ladszie en Ineke. De paarden werden door de koetsier in beweging gebracht door Oud Havana. Oude, statige maar toch vaak vervallen herenhuizen en villa's zorgen daar voor het straatbeeld. Als eerste zijn we gestopt bij het klein van John Lennon. Vroeger mochten de Cubanen niet luisteren naar de muziek van de Beatles omdat ze vonden dat de muziek te aanstootgevend was. Op dit plein kwamen vroeger muzikanten bijeen om de muziek van de Beatles te spelen. Nadat John Lennon zich positief had uitgegeven over de revolutie kreeg dit plein de naam van John Lennon. Toen hij vermoordt werd hebben ze een beeld van John Lennon om het plein neergezet. De bril die het beeld van Lennon beeft, is de afgelopen jaren al verschillende keren gestolen, daarom is er nu een bewaker voor de bril van Lennon. Deze man in inmiddels 97 jaar oud en met pensioen maar bewaakt de bril. Toen wij bij het beeld aankwamen pakte deze meneer de bril uit zijn jasje en zette deze ok het beeld, zo was het compleet en konden we prachtige foto's maken. Nadat wij klaar waren werd de bril weer netjes opgeborgen in zijn jasje.
Wij zijn weer in de paardenkoetsen gestapt en verder gereden. Door de straten van Havana soms door het drukke autoverkeer heen, hadden wij even geluk dat het zondag is en dus minder druk op de weg. We kwamen uit bij het plein Plaza de Revolucion met een grote uitkijktoren oftewel Monumento Y Museo Jose Marti. Rondom dit plein staan verschillende belangrijke gebouwen, waaronder het Ministerie van Binnenlandse zaken, Ministerie van Onderwijs, Ministerie van Defensie. Op dit plein sprak Fidel Castro de menigte toe en werden ook de missen gehouden als de Paus kwam.
Het plein oogde zeer kaal en het zag eruit al een grote rotonde, maar toch imposant als je bedenkt dat hier 1,5 miljoen mensen kunnen staan.

Vanuit dit plein zijn we met de paardenkoetsen naar het Capitolio, die heel verrassend zoals vaak bij ons, in de steigers stond. Ze zijn al drie jaar bezig met de renovatie van dit gebouw. Rondom het Capitolio staan de oude oldtimers te wachten op passagiers. Hier zijn we uitgestapt en hebben we samen met Gladys een kleine wandeling wandeling gemaakt. We kwamen uit bij Parque Central. Aan dit plein staat het Gran Teatro, het grote flamboyante Theater van de stad Havana. Op dit plein is ook weer een borstbeeld te zien van Jose Marti. Maar het interessantste en het leukste van alles vonden we toch wel de kleurrijke oldtimers.
Vanaf de overkant van de straat konden we ze mooi op de foto zetten zonder dat we ervoor zouden moeten betalen. Op het plein lopen ook mensen rond in de kleding van vroeger met natuurlijk de dikke sigaren, ook zij vragen geld als je een foto van ze maakt.
Na de wandeling hebben we het laatste stukje met de paardenkoets gereden. We kwamen uit bij Plaza de Armas, plein van de wapens. Het is het oudste plein van Havana waar een hoop cafés en restaurantjes aan zitten. Aangezien het alweer tegen lunchtijd liep, zijn we eerst met de groep maar wat gaan eten. We konden kiezen tussen, kip, varken of vis. Natuurlijk met rijst erbij, want daar houden ze hier heel erg van.
Na het eten zijn we vanaf het Plaza de Armas begonnen met de Stadswandeling door Oud Havana. Via kleine straatjes en steegjes met hier ook weer statige oude gebouwen kwamen we aan bij Plaza de San Francisco. Een prachtig gerestaureerd plein met een leeuwenfontijn. Op dit plein staat ook het Convento de San Francisco de Asis, een oud klooster waar nu een museum in gevestigd is. Voor dit klooster staat een standbeeld van de vroegere dorpsgek genoemd, Ridder van Parijs. Ze zeggen dat als je zijn baard of hand aanraakt het geluk brengt. Dat hebben we dan natuurlijk ook gedaan, want je weet maar nooit wat het ons kan brengen. Ook op dit plein lopen weer verkleedde vrouwen rond waarmee je tegen betaling op de foto kan.
Ook liep er een karikatuur tekenaar op het plein, die het wel leuk vond om verschillende mensen uit de groep te tekenen waaronder "Madonna boobie boobie" oftewel Kim. Leuk om te hebben, maar om nou te zeggen dat ie echt lijkt, nou nee....

We zijn verder gegaan met de wandeling en kwamen we uit bij Plaza Vieja, een prachtig gerenoveerd plein met een mooie fontein en een vrouw op een kip, mar dat was gewoon een kunstwerk. Op dit plein hangt bij ieder gebouw een grote foto zodat je kan zien hoe het plein eruit zag toen het nog niet gerenoveerd was. Tevens is op dit plein een café te vinden, waar bier getapt wordt, erg populair in Havana, maar wij zijn er niet geweest.

Tijdens de wandeling naar het vierde plein, kwamen we langs het Museo de Chocolate. Hier staan mensen met een temperatuur van ruim 35 graden in de rij te wachten tot ze een kop warme chocomelk kunnen halen. Je bedenkt het haast niet, maar toch gebeurd het. Had het graag willen proeven. Maar de rij was te lang en de wandeling ging verder. We kwamen langs hotel Ambos Mundos, het bekendst hotel waar Hemingway logeerde. Vanuit dit hotel liep hij elke dag naar het café ..... waar hij 10 mojitos dronk en dan verder ging naar het volgende café. Hemingway schreef zijn hit in dit hotel. Later werd bekend dat Hemingway depressief was en heeft zichzelf uiteindelijk van het leven berooft.

Uiteindelijk kwamen we via allerlei gangetjes aan bij het vierde plein, Plaza de la Catedral. Op het plein staat de prachtige Catedral de la Habana. Helaas is deze op zondag alleen maar open voor de middag, dus we hebben hem niet van binnen kunnen zien. Aan dit plein grenst het beste particuliere restaurant van Havana. Onze wandeling met Gladys eindigde op dit plein en we kregen wat vrije tijd om bijvoorbeeld naar de bekende kroeg waar Hemingway altijd zat te lopen, grenzend aan de straat van de kathedraal. Daar hebben we dan ook maar even een bezoekje genomen, maar het was er aardig druk. We zijn terug naar het plein gelopen, waar we op een heerlijk terrasje wat gedronken hebben en aan het bijkomen waren van de wandeling. Na ruim een half uurtje werden we door Gladys weer naar de bus gebracht en afgezet bij het hotel.

Daar aangekomen hebben we de iPad gepakt en even onze blog bij gewerkt, voor ons thuisfront. Ook even wat foto's op facebook gezet om ze in Nederland yen beeld te geven van wat we allemaal al gezien hebben.
Daarna snel gedoucht wat we werden om 19.15 uur weer opgehaald om naar de Buena Vista Social Club te gaan. Van te voren kregen we een diner aangeboden en er werd geadviseerd om netjes gekleed leed te komen. Dat hebben we dan ook gedaan.
We kwamen aan bij een mooi en klein gebouw en toen we binnen kwamen waren we toch wel lichtelijk verrast door de entourage. Chic aangeklede tafels stonden op ons te wachten. Samen met Loes, Annet, Ladszie en Rianne hadden we een tafel. We konden kiezen uit verschillende gerechten. Combinatie van Kreeft en garnalen, combinatie van kip en varken, of alleen kip of alleen varken. Wij kozen beide voor de combinatie van kip en varken en dat smaakte erg goed. De kip was wat aan de droge kant maar dat spoelde we weg met ons drankje, waarvan en drie de gehele avond inbegrepen waren.
Na het hoofdgerecht kregen we nog een toetjes, waarvan we nu nog steeds niet achter zijn wat het nou uiteindelijk is geweest, maar lekker was het niet.

Na het eten was het tijd om naar de bar naast het restaurant te gaan, waar het optreden van de Buena Vista Social Club op het punt van beginnen stond. We hadden een grote tafel met de hele groep, vooraan in de bar. Ze begonnen te spelen en we hadden gelijk het Cuba gevoel. Natuurlijk moest er ook gedanst worden en het was aan Judith en Loes de eer om dit te gaan doen, samen met de dansers die bij de Buena Vista horen. Het was wat stijfjes in de heupen, maar er werd super leuk meegedaan.
Gedurende het optreden wat 1,5 uur duurde werden verschillende mensen naar voeren gehaald om mee te dansen. Het was een geweldige avond om mee te maken en wat is die muziek toch geweldig, mijn persoonlijke voorkeur gaat toch wel uit naar de trompet. Wat is dat een mooi instrument in deze muziekstijl.

Aan het einde van de avond werden we weer met de bus naar het hotel gebracht waar we rond 23.40 uur aankwamen. Dat was pyjama aan en tanden poetsen afnam dan wachten tot 00.00 uur want dan was er weer feest!

Maandag 22 september

Hoera, weer een jaartje ouder! Vannacht om 00.00 uur gefeliciteerd door Judith en een kei leuk cadeautje gehad. Daarna toch maar snel gaan slapen want we moesten om 08.30 uur vertrekken vanmorgen. Onrustig geslapen deze nacht vanwege alle berichtjes die binnen kwamen maar ook doordat ons lieve omaatje om 05.30 uur heel lief belde voor mijn verjaardag. Jammer van de tijd, maar fijn dat ze er aan gedacht had.

Na het ontbijt in de bus gestapt, waar de slingers nog hingen van gisteren en er werd natuurlijk voor mij gezongen door de groep. Ook werd er uitgebreid gefeliciteerd!
De rit van vandaag zou ons brengen naar Viñales, deze naam komt van de Spanjaarden die vroeger probeerde een wijngaard te beginnen, maar de grond bleek niet goed genoeg te zijn.
De rit naar Viñales bracht ons eerst bij een boerderij waar ze tabak verbouwen. De bladeren worden na het oogsten te drogen gehangen in de schuur waarna ze gebruikt kunnen worden om sigaren te maken. De grond wordt nog ouderwetst met de ossen voor de ploeg omgespit, waarna ze op het land kunnen verbouwen. Nadat we ook nog even wat gedronken hebben zijn we in de bus gestapt om verder te gaan.

De volgende stap was bij de Sigarenfabriek, wederom mochten we niets mee naar binnen nemen behalve een portemonnee als je eventueel wat sigaren wilde kopen, want soms willen de werknemers in de fabriek die de sigaren rollen wel eens onder de tafel sigaren verkopen aan toeristen en dat kan natuurlijk niet. Elke sigaar heeft een andere samenstelling van verschillende bladeren uit de omgeving, maar deze combinatie is natuurlijk geheim. Een paar mensen in de fabriek weten die samenstelling en zorgen ervoor dat de juiste bladeren bij de rollers komen, die het hele proces van het maken van de sigaar doen. Van het rollen tot het persen en later de mooie bladeren erover heen rollen.

Afhankelijk van het merk van de sigaar moeten de rollers een limiet halen tussen de 95 en 130 sigaren pere dag rollen, als ze er meer rollen krijgen ze ook meer salaris, maar er is natuurlijk wel een strenge controle. Elke 50 sigaren worden samen gebonden en naar de controleur gebracht. Die kijkt of de lengte, dikte en dergelijke goed zijn en of dat ze sigaar goed gerold is natuurlijk. Als er van de 50 sigaren 12 of meer niet goed zijn wordt dat weer ingehouden op het salaris. De mensen zijn dus erg gebrand op goed werk. In het winkeltje bij de sigarenfabriek konden we alle bekende merken kopen, maar ja we roken niet.

Nadat iedereen was uitgewinkeld zijn we met de bus verder gegaan naar de rummfabriek. Helaas hadden de brouwers net middagpauze dus het proces hebben we niet gezien, maar wel de vaten met daarin de guavebonen waar ze daar de rum van brouwen. Gaver wat een lucht hing daar binnen. Er zijn er een paar geweest die de bonen geproefd hebben die nog een het gisten zijn.
In het winkeltje kregen we twee klein glaasje rum aangeboden, een droge en een zoete rum. De voorkeur van de groep ging al snel uit naar de zoete rum, maar ik ben er maar niet aan begonnen. Verschillende mensen hebben daar een flessen rum voor mee naar Nederland gekocht, want 3,95 CUC, dat is ongeveer 2,50 in euro's. Daar kun je dus heel wat flessen voor kopen al mag je er helaas maar eentje meenemen vanuit Cuba. Omdat iemand uit de groep zei dat de rum in de supermarkt goedkoper is hebben wij ons geld nog maar even in de zak gehouden.

Na de rum winkel zijn we doorgereden naar onze lunchstop. Dit was op een plek waar een prachtige en super grote muurschildering was, de Mural de la Prehistoria. Vroeger dachten de mensen altijd dat deze muurschildering door de indianen gemaakt was, maar het is gemaakt door een Cubaanse kunstenaar, in opdracht van Castro, die zo de evolutie van de Socialistische mens uitbeeldde. De schildering moet regelmatig bijgewerkt worden, waarbij de schilders gevaarlijk aan dunnen draadjes langs de rotswand hangen.
We hebben heerlijk gegeten, ik kreeg zelfs een extra slaatje, oftewel tomaat en komkommer, dat er allemaal bruine rijst met bonen was en Gladys blijkbaar wist dat ik dat niet luste. Ook een heerlijk toetje op. Nadat er nog wat foto's gemaakt waren van de muurschildering zijn we met de bus naar de Indianengrot gereden.
De Indianengrot is zo genoemd omdat de Guanahatabey indianen hem vroeger tijdens de Spaanse veroveringstochten gebruikten als schuil en begraafplaats. Via een trap loop je de grot binnen, waar we uit moesten kijken dat we niet op ons muil gingen, wat bijna wel gebeurde. Via prachtige kleine weggetjes in de grot met links en recht stalagmieten en stalactieten liepen we naar een opstap plaatje van het ondergrondse bootje. Dit bootje voerde ons in twee groepen door de grot heen. We kregen uitleg over de kalksteengrotten en ze lieten ons verschillende figuren in het kalksteen zien.
Uiteindelijk bracht het bootje ons naar een meertje aan het einde van de grot waar we weer uitgestapt zijn. Het duurde niet lang maar het was zeker prachtig om te zien.

Nadat iedereen weer veilig uit de grot was gekomen zijn we weer in de bus gestapt om naar het plaatsje Viñales te gaan. Maar nog voordat we de oprit van de grot afweren kregen we te horen dat er op de weg naar het plaatsje toe een groot ongeluk was gebeurd en dat we dus om moesten rijden. Dat betekende een lange zit in bus zonder een stop in het plaatsje Viñales.
Rond 18.00 uur zijn we even langs de weg bij een restaurantje/barretje gestopt om wat te drinken en de benen te strekken. Uiteindelijk kwamen we om 19.30 uur aan bij het hotel, waar we afspraken om rond 20.00 uur een pizza te gaan eten.
Hierna zijn we naar bed gegaan om heerlijk te gaan slapen.

Dinsdag 23 september

Vanmorgen konden we uitslapen, heerlijk op ons gemak naar het ontbijt gewandeld en lekker gegeten. Om 10.00 uur werden we door Gladys en Jorge opgehaald om naar oud Havana te gaan want daar stonden de oldtimer cabrio's op ons te wachten. We hoopte op van die prachtige cabrio's met mooie kleuren die we twee dagen geleden ook gezien hadden.....
Onze wens wat uitgekomen, 8 kleurrijke vrolijke oldtimer cabrio's stonden op ons te wachten. Ik wilde zo graag in de roze, dat de bus uitsprong en de eerste beste roze cabrio in beslag nam..... Het ging iets minder wild dat dit, maar bij wijze van spreken.... Ik was overigens wel als eerste bij de allermooiste roze cabrio, en daar zouden we ons ritje mee gaan maken.
Nadat iedereen was ingestapt, Ladszie en Henny gingen met ons mee, kwamen de cabrio's in beweging, onder luid getoeterd en fotograferende Japanners, gingen we onderweg naar het vissersdorp waar Hemingway altijd kwam.

Onderweg hebben we naar alle auto's die ons inhaalde gezwaaid en de meeste zwaaiden of toeterde terug, geniaal dus en we hebben genoten. Met de wind in de haren reden we rond in een roze oldtimer cabrio, we misten alleen de sigaar nog, wat Judith had nog gauw even een hoedje gekocht!
Aangekomen in het vissersdorp hebben we een kort bezoekje gebracht aan het restaurant waar Hemingway altijd zat te eten, met het tafeltje waar hij altijd aan zat met uitkijk over de baai.

Toen hebben we een stukje gewandeld naar het monument of herdenkingsplaats, hoe je het maar wilt noemen, met een borstbeeld van Hemingway. Met een prachtig Spaans fort op de achtergrond stonden we te kijken naar het monument met het zonnetje op ons hoofd.
Nadat iedereen de juiste foto's had gemaakt, zijn we met de cabrio's weer terug gereden. We moesten verwisselen van cabrio's wat zo heeft iedereen de mogelijkheid om in een roze te zitten. Op de terug weg zaten wij dus in een donker blauwe, die ook erg mooi was. Met een muziekje op de achtergrond konden we het beste hebben in de cabrio.

Maar onze mening duurde de rit veel te kort, maar wat hebben we toch genoten. De beste excursie tot nu toe die we in Cuba gedaan hebben. Terug bij ons beginpunt hebben we nog even met de blauwe cabrio een groepsfoto gemaakt, waarna we konden kiezen of we in de stad nog wat wilde blijven of we terug wilde naar het hotel.
Wij zijn nog even in de stad gebleven samen met Anja, Willem, Max en Annemie en Rianne. We zijn eerst maar op het terras gaan zitten. Een heerlijk drankje op een prachtig dakterras met een mooi uitzicht over een gedeelte van de stad. Rianne heeft ons het dranken rondje cadeau gedaan, super lief van haar.

Daarna zijn we naar de Kathedraal gelopen waar we zondag niet naar binnen konden omdat ie gesloten was. Nu wel, een bijzondere kathedraal om te zien al mochten we vanwege onze korte broeken niet ver de kerk in. Na dit bezoekje aan de kathedraal zijn we doorgelopen naar het café waar Hemingway altijd zijn eerste mojitos van de avond dronk. Een paar foto's gemaakt een de straat doorgelopen. We hadden gedacht dat we bij het Capitolio uit zouden komen, maar dat bleek niet zo te zijn. We kwamen uit bij het presidentieel paleis waar Batista toen hij de macht had woonde. Dit hadden we tijdens de paardenkoets toer al gezien, dus besloten we met nog een uurtje te gaan voordat we opgehaald zouden worden terug te lopen naar het terras op het Plaza de la Catedral. Heerlijk nog even wat gedronken, en toen naar het plein gelopen waar de rest al stond te wachten.

Rond 15.00 uur waren we terug in het hotel, waar we snel onze zwemkleding aangetrokken hebben om een duik te nemen in het water. Maar niet voordat er eerst nog wat gegeten werd. We hadden in Oud Havana niets gegeten en hadden toch wel weer honger gekregen. Een gegrilde kip met friet en een sandwich ham,kaas en kip ging er dan ook goed in.
Hierna hebben we een lekker plekje in de zon opgezocht en onze spulletje neergelegd waarna we in het water zijn geplonsd. Dit water was toch wel een stuk frisser dat het water van de Caribische Zee, maar desalniettemin heerlijk.
Ook zijn we samen met Rianne en Ladszie nog even naar de zee geweest. In een afgezet stuk voor het restaurant waren wat speeltoestellen voor in het water te vinden en die wilde we natuurlijk wel even uitproberen. Wat een afgang, de toestellen waren of kapot, of te slap of niet op te komen, maar we heb en wel ontzettend veel plezier gehad. Veel geslachten en gegierd en natuurlijk een hele sloot zeewater binnen gekregen.
Toen we terug kwamen bij het zwembad bleek het al rond 17.30 uur te zijn, waarop we besloten hebben om naar de kamer te gaan om ons te douchen en om te kleden voor het diner.
Frans, Cilie, Nicole en Ger hadden de avond van te voren een leuk en zeer goedkoop restaurantje gevonden en in de bus gevraagd wie er allemaal mee wilden, daar zeiden wij geen nee tegen, want het grootste gedeelte van de groep ging mee en het zou tenslotte ook de laatste avond van Gladys en Jorge zijn want morgen gaan we naar Varadero waar ze van ons afscheid nemen.
Besloten was om Gladys en Jorge vrij te houden van het eten, want we kwamen erachter dat dit dingen zijn die best moeilijk zijn om te doen voor ze vanwege de financiële situatie.

Opgetut en wel liepen we gezamenlijk achter onze nieuwe gids Ger aan naar het restaurant. Op nog geen 5 minuten lopen van het hotel zat ergens in een soort van kantoor gebouw een op het oog chic restaurant. Ze hadden van te voren al gereserveerd dus onze tafeltje stonden al klaar. Nadat iedereen een plaatsje gevonden had konden we de kaart bekijken. Ongelofelijk..... 1 CUC voor een soepje, dat is omgerekend 0,81 eurocent. Kost dus geen drol hier. Nadat iedereen had besteld hebben we lekker zitten kletsen en vooral hele leuke en grappige foto's gemaakt.
We hadden verwacht dat we heel lang moesten wachten of dat het eten in etappes zou komen vanwege onze grote groep, maar dat viel allemaal best wel mee. Alleen Hanneke moest wat langer wachten omdat ze haar vergeten waren, maar toen haar maaltijd er ook was konden we allemaal heerlijk gaan eten. Werkelijk waar een bord vol. Wij hadden beide een filet mignon en het was heerlijk. We kregen een groot bord met friet en rijst, dronken beide twee drankjes en moesten in totaal 23 CUC afrekenen, minder dan €20,-.

Na het eten zijn we bij de bar bij het zwembad met een aantal mensen uit de groep nog wat gaan drinken, op het moment dat er schunnige taal gesproken werd, wat eigenlijk best wel grappig was, zijn we naar onze kamer gegaan om te gaan slapen.

Woensdag 24 september

Vanmorgen op ons gemak opgestaan, de koffers gepakt en buiten de deur gezet en naar het ontbijt gelopen. We werden om 10.00 uur in de bus verwacht. De busreis zou vandaag ongeveer 3 uur duren, maar onderweg zouden we nog wel eenmaal stoppen.
Nadat iedereen zijn plaats in de bus weer had gevonden, zijn we vertrokken naar onze laatste stop tijdens onze rondreis door Cuba, Varadero.

Na ongeveer 1,5 uur rijden zijn we gestopt bij een prachtig uitkijkpunt. We kregen een piña colada aangeboden, maar die hebben we nog even overgeslagen en er stonde een leuk bandje te spelen. We krijgen er geen genoeg van ;)
Even de prachtige omgeving op de foto gezet en alvast onze fooi aan Gladys gegeven. Wat heeft zij het geweldig gedaan. Met het zoekraken van de koffer heeft ze ons fantastisch geholpen, maar ook de informatie die zo ons gaf gedurende de rondreis heeft er voor gezorgd dat wij er met een fantastisch gevoel op terug kijken. Ook Jorge heeft ons geweldig van hot naar her gereden, toch fijn hoor een betrouwbare chauffeur.

De laatste 1,5 uur hebben we al kletsend met de rest in de bus doorgebracht tot we rond 13.00 uur aankwamen bij ons hotel in Varadero. Het is hier weer erg benauwd, maar wat we zagen van het het hotel gaan we ons hier nog wel een weekje vermaken.
Gladys heeft iedereen nog geholpen met inchecken en toen hebben we afscheid van haar genomen. Ze heeft nu een weekje vrij, gaat dan op kantoor weren en hoeft pas weer op 1 november een rondreis te begeleiden.
Wij wilde op zoek gaan naar onze kamer, maar die was nog niet klaar, dus zijn we eerst maar even wat gaan eten. Een lopen buffet wat er op het eerste oog prima uit zag. Het was wel wat druk bij het vlees, maar later begrepen we dat dit a la minute gebraden wordt.

Na het eten zijn we terug naar de receptie gegaan om onze kamersleutels te halen. Pfff, we zitten in de een na laatste kamer van onze verdieping, een pokke eind lopen dus. Onze kamer ziet er verder prima uit, maar we zijn niet te lang gebleven wat ze zee riep heel hard onze namen.
Met de bikini aan en het strandlaken in de hand zijn we naar de zee gelopen. Wat een prachtig gezicht als je daar aankomt. Een wit strand met een azuur blauwe zee, palmboomhutjes en een stralend zonnetje, niet verkeerd zeggen wij zo!
Eerst maar eens het water voelen, niet zo warm als de Caribische zee, maar de perfecte temperatuur als je het mij vraagt. Warm genoeg om er heel lang in te kunnen blijven en koud genoeg om toch wat af te kunnen koelen.
Om 16.00 uur moesten we terug bij de receptie zijn want daar zou Michael komen, hij is de plaatselijke vertegenwoordiger van Kras in Varadero. Hij gaf ons wat informatie over de terug reis en de eventueel te reserveren excursies. Het duurde allemaal vrij lang, want we werden gestoord door een gehandicapte man die elke keer wilde helpen en het animatieteam had het geluid erg hoog staan waardoor we elkaar nauwelijks konden verstaan.... Irritatiepuntje!
Maar goed we waren er al snel uit dat we de mogelijkheid om met dolfijnen te kunnen zwemmen niet wilde lagen schieten tussen die hebben we voor vrijdag morgen geboekt, samen met Annette en Esther. Over eventuele andere excursies denken we nog even na.

Nadat de excursie geboekt waren zijn we nog heerlijk even terug naar het strand gegaan om de laatste zonnestraaltjes van de dag mee te pakken.
Gezamenlijk zijn we gaan eten bij het buffetrestaurant waarna we nog even wat gedronken hebben en daarna richting bed zijn gegaan.