Dag 4: Toronto - Ottawa

Vrijdag 18 september 2015

Vanmorgen waren we weer op tijd wakker, net als gisteren bij de onderbuurman van het hotel gegeten. Dit smaakte weer prima. Ondertussen even gauw bekeken waar de route ons vandaag naar toe zou brengen. Nadat Judith de auto uit de garage had gehaald en we de koffers in de auto hadden liggen (die mensjes van de valet parking wilde toch nog wat verdienen, want voor we zelf de koffers in de kofferbak konden leggen, lagen ze er al in, niet dat we ze daarvoor iets gegeven hebben).

Maar goed, eerst maar eens Toronto uit zien te komen. Gelukkig werkt die navigatie app van Judith op haar telefoon erg goed, en zaten we snel op de goede weg. We kozen ervoor om de 'binnenweggetjes' te pakken in de richting van Oshawa. We kwamen al snel door het plaatsje Ajax. Ik weet niet wat het was, maar ik vond het er toch een beetje stinken, daarom zijn we er ook maar snel doorheen gereden.
Na Ajax kwamen we in Oshawa aan, het nadeel van de binnenweggetjes was toch wel dat de bezienswaardigheden iets minder goed stonden aangegeven, met als gevolg dat we toch wel eventjes moesten zoeken. Om ons zelf iets beter te voorzien van adressen hebben we eerst bij de Mac wat gegeten zodat we gebruik konden maken van de WiFi. Nadat we het adres hadden opgezocht, waren we zo op de plaats van bestemming, Oshawa Valley Botanical Garden. Je zou verwacht dat het een botanische tuin was, maar het had meer iets weg van een heel mooi en netjes aangelegd park. We hebben moeite gedaan om het te vinden, dus gaan we er ook even een wandeling in maken.

In het park kwamen we een knul tegen, die vertelde dat er in het riviertje wat er stroomde verschillende vissen (hij dacht zalmen, maar het kunnen ook andere zijn geweest) stroomopwaarts aan het zwemmen waren, omdat het kouder zou gaan worden de komende periode, waardoor ze naar een andere plek gaan om straks te paren en eitjes te leggen. We hebben er verschillende voorbij zien komen, helaas was het water iets te diep om ze echt over de stenen te zien springen. Maar toch erg bijzonder.

Na deze ervaring zijn we weer naar de auto gewandeld en zijn naar onze volgende bestemming van vandaag gereden, Kingston. Het zou nog een aardig stuk rijden zijn, dus kozen we ervoor om nu wel de hoofdweg te pakken, waar je gewoon 100 km/u mag rijden, wat dan goed opschiet.
Aangekomen in Kingston hadden we al gauw een aantal bezienswaardigheden gevonden. Het liep al tegen het einde van de middag dus we konden nergens meer naar binnen, maar goed, van de buitenkant was het ook mooi om te zien. Hierna gingen we op zoek naar Fort Henry. Een fort wat strategische gelegen zou zijn op een heuvel. Dat was het ook alleen, reden wij eerst naar de verkeerde heuvel, het duurde dus een tijdje voordat we het gevonden hadden, maar we laten ons niet uit het veld slaan,en uiteindelijk zagen we het liggen.
Komen we bij het Fort aan, is het gesloten tot 1 oktober vanwege voorbereidingen op een Halloween maand. Sta je daar! Gelukkig was er nog wel iets te zien, en konden we ook nog eens genieten van het prachtige uitzicht over de St. Lawrencerivier. Het was inmiddels al rond 18.00 uur en we zouden toch echt nog wel een stukje moeten rijden naar Ottawa, dus tjop tjop, gas erop.

Rond 20.00 uur kwamen we aan bij onze hotel in Ottawa. Midden in het centrum van de stad, en toen we op onze kamer kwamen viel onze mond open van verbazing. Mocht je ooit naar Ottawa gaan en logeren in het Capital Hill hotel & suites, vraag dan naar kamer 1210. Een prachtige suite, inclusief keuken (met oven, koelkast en kookplaat), mega woonkamer met een eetkamer tafel met 8 stoelen, een grote bank en losse fauteuil, een slaapkamer met twee grote twee persoon bedden en een badkamer met ligbad, douche en sauna. We hadden bijna de navigatie van Judith nodig om elkaar in de kamer te vinden, toch wel een beetje jammer dat we er maar een nacht verblijven. Maar goed, we doen het ermee.

Nadat we de spullen op de kamer hadden gelegd en we de auto in een parkeergarage hadden geparkeerd zijn we wat gaan eten. We eten hier toch echt wel later dan dat we in Nederland gewent zijn. We zijn uiteindelijk bij restaurant The Grand aangekomen. Hier hebben we een heerlijke lasagne op met een cheesecake na. Het valt ons op dat de mensen hier allemaal super vriendelijk zijn. Ze zijn geïnteresseerd in je en vragen waar je vandaan komt en wat je allemaal gaat doen. Dat zul je in
Nederland niet echt tegen komen, als toerist.

Na het eten zijn we terug gelopen naar het hotel, waar we de luxe douche in onze mega suite hebben uitgeprobeerd. Prima, niets mis mee. Een douche doet een mens goed, maar kan er ook voor zorgen dat je nog meer vermoeid raakt. Dat gebeurd bij ons, dus we gaan lekker slapen! Welterusten!