Dag 15: Key West
Blijf op de hoogte en volg Kim en Judith
30 September 2015 | Verenigde Staten, Key West
We hadden voor vanmorgen toch wel vroeg de wekker gezet. Maar toen deze afging en ik naar buiten keek en daarbij het weerbericht voor deze morgen op internet zagen, besloten om in bed te blijven. Er was kans op regen en onweersbuien en zoals ons verstandige dames betaamd dan ga je niet het water op. Na rustig een beetje chillen, zijn we rond 9.00 uur gaan ontbijten. Ook hier bij het hotel (wat pas sinds mei dit jaar open is) is het ontbijt inclusief. En voor een Amerikaans ontbijt was het erg goed, je kon zelf wafels bakken, verschillende yoghurtjes, cornflakes en brood.
Nadat we ontbeten hadden hebben we de auto gepakt en zijn we naar het centrum van Key West gereden. Er waren nog wat toeristische punten waar gisterenavond wel langs gereden zijn, maar nog geen foto's van hebben. Als eerste kwamen we langs Southern most point, oftewel een grote boei die op de meest zuidelijkste plek van Amerika zou moeten liggen. Dit is echter miet het geval, maar hij komt er dichtbij. Na de standaard toeristische foto's zijn we weer naar Mallory Square gereden en hebben we daar wat rondgelopen.
Als we hadden geweten dat het toch dit weer zou zijn, dan hadden we prima kunnen gaan snorkelen. Het is erg vochtig warm, zeg trouwens maar gerust heet. Het is 30 graden maar het voelt als 38 graden (wat mij betreft voelt het als 45 graden). Het zweet loopt over je rug naar beneden, door je bilspleet heen, wacht dat is misschien iets teveel info.... Maar iedereen kan vast wel begrijpen hoe warm dat geweest moet zijn. Nadat we nog wat souveniertjes gekocht hebben zijn we nog even langs het strand gelopen. We hadden het beide toch iets tropischer hier verwacht (witte stranden, blauwe zee, grote mooie resorts) maar dat is het eigelijk niet. Toch hadden we wel echt dat tropische gevoel toen we bij het strand aankwamen. Een mooi wit strand, een paar palmboompjes, de zee was iets minder mooi van kleur, maar toch echt wel het vakantie gevoel.
Dat wilde we wel even vasthouden, dus we zijn we in de auto gestapt en naar het hotel gereden waar we onze badkleding aangetrokken hebben en een plaatsje bij het drukke (2 andere mensen) zwembad gezocht. We in de schaduw want zo verbranden als van de week willen we niet meer. We hebben dan ook extra goed ingesmeerd. Na een lunch aan de poolbar kon onze relax middag beginnen.
Af en toe en paar bladzijdes lezen, dan weer het water in om een beetje af te koele, dat is erg goed vol te houden. Wel hebben wel bijna een claim voor kindermishandeling aan onze broek gekregen, kunnen jullie het je voorstellen van ons.... Nee, toch en eerlijk is eerlijk er was niet veel aan de hand, maar goed het is en blijft wel Amerika.
Twee kleine meisjes waren samen met hun moeder ook in het zwembad, prima en we hadden er geen last van, terwijl ze echt wel een paar keer aan ons gehangen hebben en aandacht van ons vroegen. Later op de middag zat ik met mijn zonnebril op in het zwembad en het oudste meisje was met water in onze richting aan het spetteren, prima hoor, maar soms is het gewoon even genoeg. Dat heb ik haar ook vriendelijk gezegd, echter toen ze toch nog even doorging heb ik haar voorzichtig bij haar pols gepakt en even haarfijn uitgelegd dat nee bij mij ook echt nee is en dat ze moest stoppen. Hierop ben ik mijn bril gaan schoonmaken waarna het meisje in huiken uitbarstte en haar beklag ging doen bij haar moeder, ik had haar pijn gedaan. Moeders kwam even verhaal halen (lag met haar luie reet te zonnen en niet echt op te letten op wat haar kinderen allemaal deden en wie ze lastig aan het vallen waren) en ik heb even uitgelegd dat ik niet gediend ben van het gedrag van haar dochter en dat ik haar geen pijn heb gedaan, ja ik heb haar even vastgepakt maar dat was haar eigen schuld, had ze maar moeten luisteren. Maar goed, het is en blijft Amerika dus wat ik deed bij dat kind, kon eigenlijk niet. Nou jammer dan. Na een paar minuten hebben zij het zwembad verlaten en konden wij nog even genieten van het water.
Na het douchen zijn we toch weer naar de sunset pier gegaan om weer een poging te ondernemen om de zonsondergang te zien. Vandaag was het zeker mooier dan gisteren, we hebben in ieder geval de zon gezien. Maar helaas weer niet zien zakken in de zee maar zien verdwijnen achter de wolken. Hierna zijn we op zoek gegaan naar een eettentje waarna we koers gezet hebben naar het hotel om onze laatste nacht hier in Key West door te brengen. Morgen weer een lange tocht naar Miami, onze laatste bestemming van de vakantie, maar daar willen we nog even niet aan denken!
-
30 September 2015 - 08:21
Marijke Goyaerts:
Zo dat was dus een dagje wel, in Amerika denken ze alles te kunnen waar maken. Maar goed dat je voor je eigen bent opgekomen. Jammer dat het fotograferen van een zonsondergang nog niet is gelukt, hopelijk in Miami meer geluk. Ik wens jullie er een goede reis naar de laatste bestemming van jullie vakantie, en ben weer benieuwd naar de belevenissen daar. Nog veel plezier. X X X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley