Onze laatste dagen....
Blijf op de hoogte en volg Kim en Judith
02 Oktober 2014 | Nederland, Hedikhuizen
Zaterdag 27 september
Vanmorgen uitgeslapen en pas tegen 09.45 uur naar het ontbijt gelopen. Nadat we gegeten hadden zijn we naar het strand gelopen. Eerst even rustig op het strandbedje gelegen en daarna een duik in de zee genomen. Wat is het toch heerlijk hier! Een wit strand, azuur blauwe zee, palmboomhutjes en een heerlijk stralend zonnetje, en natuurlijk niet te vergeten een heerlijk fris drankje erbij. Hier kunnen we het nog wel even volhouden.
Na een uurtje op het strand gaan we terug naar de lobby. Onze goede vrienden en tweede papa en mama Anja en Willem vertrekken om 12.00 uur naar het volgende hotel. Samen met nog een aantal andere van de groep. Wat vinden wij het toch vreselijk jammer dat Anja en Willem de laatste dagen van hun vakantie in een ander hotel verblijven, maar ja dat weet je niet van te voren.
Nadat we afscheid hebben genomen van die mensen van de groep, gaan we met onze andere vrienden naar de bar om een drankje te halen. Zij worden rond 13.30 uur opgehaald om naar het vliegtuig te gaan wat ze weer naar Nederland brengt. Maar voordat het zover is besluiten we om met zijn alle wat te gaan eten.
De helft besteld wat bij de snackbar en de andere halen wat in het buffet restaurant. Het personeel van het hotel denkt goed mee en maakt voor ons een grote tafel waar we met zijn allen aan kunnen zitten. Wat zullen we ze gaan missen, maar we denken er nog niet te veel aan het afscheid komt dadelijk pas.
Nadat iedereen klaar is met eten loopt het al bijna tegen 13.30 uur. Er wordt afscheid genomen van de groep en de tranen vloeien langs onze wangen. We moesten de eerste dagen een beetje aan elkaar wennen, maar wat hebben we het toch fijn gehad met iedereen en wat gaan we ze de komende dagen toch missen terwijl wij hier nog achterblijven in het hotel, samen met Max, Annemie, Cor en Ellen.
Nadat iedereen uitgebreid gekust en geknuffeld is stappen ze in de bus en vertrekken ze naar het vliegveld van Varadero. Dag lieve mensen, we gaan jullie missen en het was erg fijn met jullie, en dan zwaaien we ze uit. Met nog steeds betraande ogen en al herinneringen ophalend lopen we terug naar het strand. Nu zijn we nog maar met 6.....
De middag gaat rustig voorbij, met af en toe een duik in het water en al lezend op ons strandbedje. Tegen een uurtje of 17.30 uur gaan we terug naar onze hotelkamer om te douchen. Het lijkt een mooie zonsondergang te worden dus met de camera's op zak, gaan we terug naar het strand. Wow, we genieten van het prachtige uitzicht en als de zon helemaal onder is gaan we naar het buffetrestaurant waar we op ons gemak gaan eten. Tijdens het eten sluiten Cor en Ellen zich bij ons aan en zo voelen we ons niet alleen. Na het eten besluiten we een drankje te halen bij de bar en deze mee te nemen naar de kamer waar we nog een spelletje doen voordat we naar bed gaan.
Zondag 28 september
Wederom vanmorgen uitgeslapen en ontbeten. Het is kei druk op het resort met waarschijnlijk allemaal weekend mensen want er stond een giga rij voor het ontbijt. Wij zijn gaan kijken of we buiten nog een plekje konden vinden en de serveerster die ons gisteren geholpen heeft toen we met de hele groep aan het lunchen waren had voor ons nog een tafeltje vrij. Helaas was de rij bij het brood net zo groot al bij de voordeur dus hebben we besloten om maar een licht ontbijt nemen.
Na het ontbijt zijn we naar het strand gegaan, wat is het toch heerlijk hier. Goed ingesmeerd zijn we eerst maar een duik gaan nemen in de zee, in de ochtend lijkt de zee toch even stukje koeler dan in de middag, maar desalniettemin nog steeds heerlijk.
Tegen lunch tijd zijn en naar de snackbar gegaan om wat te lunchen. Twee hamburgers en twee hotdogs, helaas is de friet nog steeds uitverkocht.
Nadat we goed gegeten hebben en ondertussen een spelletje hebben gedaan zijnde weer terug naar het strand gegaan waar we de hele middag door hebben gebracht.
Af en toe zagen we Max en Annemie en Cor en Ellen, ze zijn bij ons in het hotel gebleven, heerlijk zwemmen in de zee en zochten we elkaar op.
Annemie had voor ons als diner een reservering gedaan bij het Cubaanse a la card restaurant, dus rond een uurtje of half 6 zijn we weer terug naar onze kamer gegaan om ons te douchen en om te kleden. Goed ingesmeerd met deet, want zo'n zelfde ritueel als van de week bij de Italiaan willen we niet meer. Gelukkig hadden we een flesje deet van Willem en Anja gekregen, want die hadden we zelf niet meegenomen.
Om 19.00 uur zaten we in het restaurant en konden we bestellen. In de a la card restaurantjes kun je bestellen van de kaart, maar daar staan dan twee voorgerechtjes op, drie hoofdgerechten en een of twee dessert waar je uit kan kiezen. De porties zijn niet erg groot, maar groot genoeg om geen honger meer te hebben, en anders kunnen we altijd nog naar het buffetrestaurant.
Redelijk gegeten vanavond bij het Cubaanse restaurant, tot nu toe wel het mist favoriete.
Na de maaltijd zijn we naar het terras bij de bar gegaan, waar we Cor en Ellen ook weer tegenkwamen, en zo hebben we de avond afgesloten met zijn zessen even een heerlijk drankje. Morgen gaan Max, Annemie, Cor en Ellen snorkelen, we hebben nog even getwijfeld om ermee te gaan, maar hebben dit uiteindelijk niet gegaan.
Toen we net op onze kamer waren, stond er iemand bij ons aan de deur te kloppen. Judith wilde niet open doen omdat ze zaterdag van Rianne had gehoord dat er midden in de nacht een dronken vrouw op haar deur stond te bonken en ze de receptie had gebeld, maar toen we goed luisterde bleek het Max te zijn. Hij vertelde ons dat de snorkelexcursie niet doorging en verzet werd naar dinsdag, maar hij was vooral nieuwsgierig waar Cor en Ellen zaten om dit te vertellen. Nadat de rust was wedergekeerd zijn we gaan slapen.
Maandag 29 september
Vanmorgen waren we vroeger wakker dan de voorgaande dagen, waardoor we ook wat eerder bij het ontbijt waren. We merkte gelijk dat de weekend gasten weer de deur uit waren want het was een stuk rustiger in het restaurant. We troffen per toeval Max en Annemie bij het ontbijt en hebben gezellig met hun zitten ontbijten. We hadden onze zwemkleding al aan dus na het eten hebben we weer koers gezet naar het strand. Wat hebben we het toch goed!
We hadden inmiddels besloten dat als het mogelijk was we samen met Max, Annemie, Cor en Ellen mee zouden gaan snorkelen, want vandaag om 12.00 uur kwam Michael (de vertegenwoordiger van Kras) naar ons hotel, om te vragen of alle goed was. Dus na een uurtje op het strand zijn we naar de lobby gelopen waar we aan Michael hebben gevraagd of het mogelijk was om mee te gaan snorkelen. Hij heeft voor ons gebeld en nadat we betaald hadden kregen we het bewijsje en was het geregeld.
We hadden gisterenmorgen van Rianne een berichtje gehad dat de reis naar huis goed was verlopen, maar dat het geld wisselen op het vliegveld een ramp was. Aangezien we toch nog wel wat CUC in de portemonnee hadden, besloten we om met de hop in hop off bus naar het winkelcentrum te gaan om daar bij de bank ons geld te wisselen, als het goed is hadden ze daar ook een supermarkt zodat we nog wat rum konden kopen om mee te nemen naar Nederland.
Op de kamer wilde we ons wat omkleden, toen we erachter kwamen dat er een korte broek van Kim verdwenen is. Nou ja, die zoeken we straks wel we gaan eerst maar eens naar het winkelcentrum. Wat een teleurstelling. De hop om hop off bus is fijn, je zit heerlijk bovenin waar je kan je genieten van het zonnetje en de omgeving. Maar goed, we lopen even rond in het winkelcentrum en besluiten dan dat we eerst maar even naar de supermarkt kunnen gaan. Daar kopen we een aantal flessen rum en gaan dan nog even naar een souvenirswinkeltjes waar Judith nog even wat koopt voor thuis. Daarna gaan we even in de schaduw zitten om bij te komen van de warmte en te kijken hoeveel geld we terug om moeten wisselen. 80 CUC zouden we omwisselen en dus gingen we op zoek naar de bank. Die was gelukkig zo gevonden en het geld was snel gewisseld. Daarna zijn we terug naar de bus gelopen die ons weer naar het hotel heeft gebracht.
Snel op de kamer de handdoeken gehaald en naar het strand gegaan. In de middag is de zee een stuk warmer dan in de ochtenden dus hebben we snel maar een duik genomen. Rond 17.30 uur zijn we weer terug naar onze kamer gegaan, waar de zoektocht naar de vermiste broek begon. Helaas, beide koffers zijn onderzocht, maar geen broek te vinden. Nog even de dag van vrijdag, waar hij het laatst gedragen is doornemen. Eerste de dolfijnen, maar op de boot terug had in hem nog aan, toen naar het strand en later de foto op gaan halen. We kunnen ons beide niet meer herinneren of ik hem aan had toen we naar de lobby terug liepen, en gaan er dus vanuit dat we hem op het strand hebben laten liggen. We hadden al nagevraagd bij de receptie op ze wat gevonden hadden, maar helaas. Die gaan we dus niet meer terug vinden. Erg jammer, en het was de enige korte broek die ik mee had en de enige korte broek uit de kast die paste. Voor de volgende vakantie naar de zon, moeten we dan toch maar nieuwe gaan kopen.
Nadat we gedoucht waren zijn we naar beneden gegaan waar Max en Annemie al op ons aan het wachten waren. Vanavond zouden we gaan eten bij de Italiaan, gelukkig hebben we de deet van Willem en Anja nog dus die hebben we voordat we gingen opgesmeerd.
Heerlijk gegeten bij de Italiaan en geen last gehad van de muggen, of dat nou kwam door de deet of omdat ze er niet zaten dat weten we niet. Na het eten zijn we weer na de bar gegaan waar Cor en Ellen ook weer naar toe kwamen om de avond af te sluiten met een drankje. Morgen vroeg op want dan gaan we met zijn zessen snorkelen.
Dinsdag 30 september
Vanmorgen wakker geworden van de wekker, en we dachten beide dat het nog erg vroeg was. Mar we konden niet lang blijven liggen want we zouden om 08.30 uur opgehaald worden om te gaan snorkelen. Eersten maar eens gaan eten, gelukkig is het minder druk in het hotel en hoeven we ook niet zo lang te wachten in de rij voor het brood en de pannenkoeken.
Rond 08.25 uur zaten we braaf met zijn zessen te wachten in de lobby van ons hotel. Het werd later en later en toen om 09.00 uur de bus er nog steeds niet was heb ik bij de receptie navraag gedaan naar de excursie. Onze receptioniste zei dat het best wel eens 45 minuten kan duren voordat de bus komt, en als we meer info wilden dat we dan maar moesten gaan bellen.
Oké, dan wachten we nog even. Toen iets voor half 10 de bus er nog steeds niet was, begonnen we ons toch wel een beetje zorgen te maken. Gisteren ging de excursie ook al niet door, dat zou toch vandaag toch niet weer zo zijn, zonder dat ze ons iets lagen weten. Op het moment dat we bedenken om Michael te gaan bellen, stopt de bus voor de deur. Geen excuses van de excursie leider dus heb hem maar even gevraagd waarom hij zo laat was. Kon ie niets aan doen, hij heeft 20 minuten in een ander hotel moeten wachten voordat de desbetreffende personen er waren.
Hij vertelde ons wel dat we de normale tijd zouden krijgen van het snorkelen en dat we eerste de spullen zoals flippers en snorkels op zouden gaan halen. Toen iedereen zijn flippers had gepast konden we terug naar de bus waarna we nog 20 minuten moesten rijden voordat we bij Coral Reef aankwamen. Er werd ons geadviseerd om een zwemvest te dragen, iets wat in tijdens het snorkelen onzin vindt, maar goed heb het toch maar gedaan. Eenmaal in het water hebben we de flippers aangedaan en de snorkels opgezet. We moesten onze gids volgen naar het koraal. Onderweg hebben we al verschillende vissen gezien en toen we bij het koraal aankwamen keken we onze ogen uit. Jammer dat het koraal weinig kleur had, lager vertelde de gids ons dat dit door de orkanen is gekomen, maar het koraal was verspreid over een prachtige diepte. Onze gids zwom zelfs door een grot heen op een behoorlijke diepte in de zee, om een stuk verder weer naar boven te komen. Precies tussen het koraal waren er een paar fotografen die ons op de foto wilden zetten, we kregen een fles met visvoer in onze hand waar de vissen natuurlijk op afkwamen. Even lachen naar het vogeltje en de foto was gemaakt. Vanavond in het hotel kunnen we de foto bekijken en kopen als we willen.
De tocht over het koraal ging weer verder, we konden onze gids bijna niet vinden, maar als we de man met de rode zwembroek, het witte shirt en het rode petje zouden volgen dan kwamen we er wel. Die man was namelijk Cor. Wat zag hij er grappig uit, het was voor hem de eerste keer dat hij ging snorkelen, en hij was bang om te verbranden in de zon, dus hij had zijn maatregelen genomen. Wij moesten vooral heel erg lachen.
Na een uurtje gesnorkeld te hebben zijn we het water weer uitgegaan en moesten we onze flippers en zwemvest inleveren. Na een snel plasje zijn we doorgereden naar een prachtige grot, Ceuva Santurno. In deze grot konden we foto's maken, maar ook zwemmen. Het water was een stuk frisser dan we gewend waren, dus toen we erin sprongen was het eventjes schrikken, maar vrij snel waren we gewend aan het water. In de grot in de diepte op sommige plekken 25 meter, wat natuurlijk prima geschikt is om te duiken, wij waren alleen maar aan het snorkelen en dus hebben we er alleen maar wat gezwommen.
Na ruim een half uur zijn we terug naar de bus gegaan waarna we nadat we de spullen weer bij het duikcentrum hadden afgezet terug naar het hotel werden gebracht. Het was een relaxte en leuke ochtend, die iets minder eindigde. Judith was niet helemaal lekker en bij hotel aangekomen is zij eventjes naar bed gegaan waarna ik ben gaan eten samen met Max, Annemie, Cor en Ellen. Na het eten ben ik naar het strand gegaan, waar in op mijn gemak wat op het strandbedje rond heb gekeken. Toen ik uiteindelijk in de zee lag, zag ik in de verte dat Judith uit bed was gekomen en ook naar het strand was gekomen. Na een heerlijke duik in het water, wat gerelaxt op het strandbedje, zijn we rond 17.45 uur naar onze kamer gegaan. Snel gedoucht en terug naar de lobby gegaan waar ze om 18.30 uur zouden komen voor de snorkelfoto. Hij was niet heel bijzondere, maar wel leuk om te hebben, dus we hebben hem toch maar meegenomen.
Omdat we al gedoucht waren zijn we met zijn zessen nog even naar het strand gelopen om naar de zonsondergang te kijken. Helaas veel wolken, maar dat maakte de lucht niet minder mooi.
Rond 19.30 uur zijn we naar de Mexicaan gegaan waar we zouden gaan eten. Al tijdens het bestellen kwamen we erachter dat er vanavond weer heel veel muggen zitten, niet iedereen had zich ingesmeerd, maar gelukkig kregen we wat deet van het personeel. Helaas ging het niet hmaal over en was het zo erg dan Annemie er gewoon van is gaan lopen. Ze hield het niet meer hit en heeft nauwelijks iets gegeten. Wij hebben onze maaltijd wel helemaal genuttigd, maar zijn daarna heel snel naar de bar gegaan. Ook daar hadden we veel last van muggen. Dit kwam omdat het vanavond erg benauwd was, het begon te onweren, en er geen wind stond.
We hebben op een kopje koffie en thee na niets meer gedronken en besloten allemaal om rond 21.00 uur naar de kamer met airco te gaan. Op onze kamer hebben we nog even wat gelezen en de verslagjes bijgewerkt waarna we rond 22.00 uur zijn gaan slapen.
Morgen kunnen we alles op het gemak doen, als we om 12.30 uur maar bepakt en bezakt in de lobby staan want dan worden we opgehaald en zit onze reis er in Cuba op!
Woensdag 1 oktober
Vanmorgen geen wekker gezet, maar toch op tijd wakker. Alvast de koffer uitgeruimd om het straks na het eten helemaal in te ruimen. Nadat we beide waren omgekleed zijn we beneden gaan ontbijten. Max en Annemie waren ook al wakker en samen hebben we wat gegeten.
Na het eten zijn we terug naar onze kamer gegaan en zijn we begonnen om onze koffer in te pakken. Niet dat dit enorm veel moeite kosten, maar we wilde het wel goed doen. De souveniertjes moesten goed en veilig ingepakt worden om heelhuids aan te komen in Nederland. Nadat allebei de koffers waren ingepakt hebben we nog lekker even gedoucht voordat we onze kleren aantrokken.
Rond 11.20 uur zijn we naar beneden gegaan om uit te checken en om nog wat te gaan eten. Helaas deed de lift het weer niet, waardoor we de koffers van de trap moesten tillen. Niet heel fijn als je op de tweede verdieping zit. Gelukkig deed de andere lift het vanaf de eerste verdieping het wel, waardoor we niet vier trappen de koffers naar beneden hoefden te sjouwen.
Nadat we waren uitgecheckt zijn we naar de snackbar gegaan, waar we ieder een sandwich en een hotdog gegeten hebben. Toen hij bijna tijd was zijn we naar de lobby gegaan en moesten we wachten tot de bus met de rest ons op zou komen halen. De bus kwam pas tegen 13.00 uur, maar wat was wat het fijn om Anja en Willem weer te zien, en de rit naar het vliegveld zou maar 25 minuten duren, dus op tijd waren we sowieso. Het inchecken ging erg snel en nadat we de oprotpremie betaald hadden, de paspoort controle gehad hadden en onze handbagage gecontroleerd was hadden we nog mooi even de tijd om wat te drinken met zijn zessen voordat het vliegtuig zou vertrekken.
Ons vliegtuig zagen we nog landen en we zagen toen op de klok al dat we niet op tijd zouden vertrekken. Maar goed geduld is een schone zaak dus we konden niets anders doen dan wachten. Ondertussen zagen we alle mensen uit het vliegtuig stappen en later bij ons in aan de gate komen zitten. Een beetje vreemd, maar we hebben het even gevraagd, ze waren op weg naar Mexico, want daar hebben we op de weg naar Amsterdam een tussenlanding.
Uiteindelijk konden we iets voor vieren gaan boarden, wij hadden een goede plek in her aangepaste vliegtuig. Een twee zits aan het raam. De mensen die naar Mexico moesten, konden niet meer op hun eigen plek zitten, dus moesten maar een andere plek ergens in het vliegtuig zoeken. Niet heel netjes geregeld dus. Een aantal uit de groep hadden doordat we met een ander vliegtuig vlogen dan gepland niets aan hun extra geboekte luxe. Gelukkig kunnen ze die wel terug vragen als ze in Nederland zijn.
Met ongeveer 20 minuten vertraging zijn we dan opgestegen voor een vlucht van ruim een uur naar Mexico Cancun. Die vlucht gingen voorbij, het was stijgen en landen en toen waren we er. Alle Mexico gangers zijn uitgestapt maar wij moesten blijven zitten. De bemanning moest gewisseld worden, er moest getankt worden, maar ook ingestapt worden door de Mexico gangers die weer naar Nederland zouden gaan. Al met al duurde het allemaal wel erg lang waarna we ook in Mexico met vertraging vertrokken zijn.
De vlucht verliep goed maar duurde lang. We zaten dam ook al een hele tijd in het vliegtuig en op een gegeven moment weet je ook niet meer hoe je moet gaan zitten, liggen, hangen. Alles doet pijn en dan krijg je ook nog dat vieze vliegtuig eten. Niet te vreten en dus snel de ogen maar weer dicht gedaan om te hopen dat we snel in Nederland zouden zijn.
Donderdag 2 oktober
Hoe ze het gedaan hebben dat weten we niet, maar ondanks dat we twee keer met vertraging vertrokken zijn, zijn we vanmorgen om 10.15 uur ruim een kwartier eerder dan gepland geland op Schiphol (eigenlijk bijna een uur aangezien onze eerste aankomst tijd 11.05 uur zou zij, maar al eerder gewijzigd was). Eerst maar even een sanitaire stop gemaakt, waarna we via de paspoort controle voor ons gevoel heel Schiphol over moesten om bij de bagagebanden aan te komen. Daar lagen de eerste koffers al op de band en warempel die van Judith lag erbij. Ook mijn koffer kwam snel daarna en toen iedereen van de groep de koffers had en we afscheid genomen hadden zijn we naar de uitgang gegaan. En daar stonden papa en mama al op ons te wachten. Eerst even flink geknuffeld en daarna Anja, Willen, Max en Annemie voorgesteld. Na nog een laatste groet aan de groep zijn we met papa en mama naar de auto gelopen. Nou dat leek ook bijna de halve marathon. Koffer ingeladen en de auto gestart..... De vakantie zat erop.
Onderweg naar huis zijn we bij hotel Breukelen aan de A2, gestopt om heerlijk te lunchen. Daar waren we wel aan toe. Voor Judith een heerlijk broodje gerookte zalm en ik koos voor twee kroketten met brood. Wat hebben we toch goed eten in Nederland. Nadat we geluncht hadden zijn we doorgereden naar Tilburg. De papa en mama van Judith hadden de koffie en thee al aangezet en heerlijke taart in huis gehaald. Met de taart op schoot hebben enthousiast verteld over onze avonturen in Cuba. Wat hebben we genoten. Het was weer een geweldige reis, mooi weer, fantastische mensen in de groep en een geweldige vriendin om dit samen met te beleven!
We hebben genoten! Iedereen uit de groep bedankt voor deze geweldige ervaring en bedankt papa's en mama's voor het wegbrengen en ophalen en natuurlijk iedereen bedankt voor het volgen van onze blog.
In december gaan we een aantal dagen naar Londen en we hopen jullie op onze weblog wederom op de hoogte te kunnen houden van wat we daar gaan beleven. Voor nu gaan we nog een aantal dagen bijkomen van de vakantie om maandag weer aan het 'normale' leven te gaan beginnen!
Xxxxx Judith en Kim
Vanmorgen uitgeslapen en pas tegen 09.45 uur naar het ontbijt gelopen. Nadat we gegeten hadden zijn we naar het strand gelopen. Eerst even rustig op het strandbedje gelegen en daarna een duik in de zee genomen. Wat is het toch heerlijk hier! Een wit strand, azuur blauwe zee, palmboomhutjes en een heerlijk stralend zonnetje, en natuurlijk niet te vergeten een heerlijk fris drankje erbij. Hier kunnen we het nog wel even volhouden.
Na een uurtje op het strand gaan we terug naar de lobby. Onze goede vrienden en tweede papa en mama Anja en Willem vertrekken om 12.00 uur naar het volgende hotel. Samen met nog een aantal andere van de groep. Wat vinden wij het toch vreselijk jammer dat Anja en Willem de laatste dagen van hun vakantie in een ander hotel verblijven, maar ja dat weet je niet van te voren.
Nadat we afscheid hebben genomen van die mensen van de groep, gaan we met onze andere vrienden naar de bar om een drankje te halen. Zij worden rond 13.30 uur opgehaald om naar het vliegtuig te gaan wat ze weer naar Nederland brengt. Maar voordat het zover is besluiten we om met zijn alle wat te gaan eten.
De helft besteld wat bij de snackbar en de andere halen wat in het buffet restaurant. Het personeel van het hotel denkt goed mee en maakt voor ons een grote tafel waar we met zijn allen aan kunnen zitten. Wat zullen we ze gaan missen, maar we denken er nog niet te veel aan het afscheid komt dadelijk pas.
Nadat iedereen klaar is met eten loopt het al bijna tegen 13.30 uur. Er wordt afscheid genomen van de groep en de tranen vloeien langs onze wangen. We moesten de eerste dagen een beetje aan elkaar wennen, maar wat hebben we het toch fijn gehad met iedereen en wat gaan we ze de komende dagen toch missen terwijl wij hier nog achterblijven in het hotel, samen met Max, Annemie, Cor en Ellen.
Nadat iedereen uitgebreid gekust en geknuffeld is stappen ze in de bus en vertrekken ze naar het vliegveld van Varadero. Dag lieve mensen, we gaan jullie missen en het was erg fijn met jullie, en dan zwaaien we ze uit. Met nog steeds betraande ogen en al herinneringen ophalend lopen we terug naar het strand. Nu zijn we nog maar met 6.....
De middag gaat rustig voorbij, met af en toe een duik in het water en al lezend op ons strandbedje. Tegen een uurtje of 17.30 uur gaan we terug naar onze hotelkamer om te douchen. Het lijkt een mooie zonsondergang te worden dus met de camera's op zak, gaan we terug naar het strand. Wow, we genieten van het prachtige uitzicht en als de zon helemaal onder is gaan we naar het buffetrestaurant waar we op ons gemak gaan eten. Tijdens het eten sluiten Cor en Ellen zich bij ons aan en zo voelen we ons niet alleen. Na het eten besluiten we een drankje te halen bij de bar en deze mee te nemen naar de kamer waar we nog een spelletje doen voordat we naar bed gaan.
Zondag 28 september
Wederom vanmorgen uitgeslapen en ontbeten. Het is kei druk op het resort met waarschijnlijk allemaal weekend mensen want er stond een giga rij voor het ontbijt. Wij zijn gaan kijken of we buiten nog een plekje konden vinden en de serveerster die ons gisteren geholpen heeft toen we met de hele groep aan het lunchen waren had voor ons nog een tafeltje vrij. Helaas was de rij bij het brood net zo groot al bij de voordeur dus hebben we besloten om maar een licht ontbijt nemen.
Na het ontbijt zijn we naar het strand gegaan, wat is het toch heerlijk hier. Goed ingesmeerd zijn we eerst maar een duik gaan nemen in de zee, in de ochtend lijkt de zee toch even stukje koeler dan in de middag, maar desalniettemin nog steeds heerlijk.
Tegen lunch tijd zijn en naar de snackbar gegaan om wat te lunchen. Twee hamburgers en twee hotdogs, helaas is de friet nog steeds uitverkocht.
Nadat we goed gegeten hebben en ondertussen een spelletje hebben gedaan zijnde weer terug naar het strand gegaan waar we de hele middag door hebben gebracht.
Af en toe zagen we Max en Annemie en Cor en Ellen, ze zijn bij ons in het hotel gebleven, heerlijk zwemmen in de zee en zochten we elkaar op.
Annemie had voor ons als diner een reservering gedaan bij het Cubaanse a la card restaurant, dus rond een uurtje of half 6 zijn we weer terug naar onze kamer gegaan om ons te douchen en om te kleden. Goed ingesmeerd met deet, want zo'n zelfde ritueel als van de week bij de Italiaan willen we niet meer. Gelukkig hadden we een flesje deet van Willem en Anja gekregen, want die hadden we zelf niet meegenomen.
Om 19.00 uur zaten we in het restaurant en konden we bestellen. In de a la card restaurantjes kun je bestellen van de kaart, maar daar staan dan twee voorgerechtjes op, drie hoofdgerechten en een of twee dessert waar je uit kan kiezen. De porties zijn niet erg groot, maar groot genoeg om geen honger meer te hebben, en anders kunnen we altijd nog naar het buffetrestaurant.
Redelijk gegeten vanavond bij het Cubaanse restaurant, tot nu toe wel het mist favoriete.
Na de maaltijd zijn we naar het terras bij de bar gegaan, waar we Cor en Ellen ook weer tegenkwamen, en zo hebben we de avond afgesloten met zijn zessen even een heerlijk drankje. Morgen gaan Max, Annemie, Cor en Ellen snorkelen, we hebben nog even getwijfeld om ermee te gaan, maar hebben dit uiteindelijk niet gegaan.
Toen we net op onze kamer waren, stond er iemand bij ons aan de deur te kloppen. Judith wilde niet open doen omdat ze zaterdag van Rianne had gehoord dat er midden in de nacht een dronken vrouw op haar deur stond te bonken en ze de receptie had gebeld, maar toen we goed luisterde bleek het Max te zijn. Hij vertelde ons dat de snorkelexcursie niet doorging en verzet werd naar dinsdag, maar hij was vooral nieuwsgierig waar Cor en Ellen zaten om dit te vertellen. Nadat de rust was wedergekeerd zijn we gaan slapen.
Maandag 29 september
Vanmorgen waren we vroeger wakker dan de voorgaande dagen, waardoor we ook wat eerder bij het ontbijt waren. We merkte gelijk dat de weekend gasten weer de deur uit waren want het was een stuk rustiger in het restaurant. We troffen per toeval Max en Annemie bij het ontbijt en hebben gezellig met hun zitten ontbijten. We hadden onze zwemkleding al aan dus na het eten hebben we weer koers gezet naar het strand. Wat hebben we het toch goed!
We hadden inmiddels besloten dat als het mogelijk was we samen met Max, Annemie, Cor en Ellen mee zouden gaan snorkelen, want vandaag om 12.00 uur kwam Michael (de vertegenwoordiger van Kras) naar ons hotel, om te vragen of alle goed was. Dus na een uurtje op het strand zijn we naar de lobby gelopen waar we aan Michael hebben gevraagd of het mogelijk was om mee te gaan snorkelen. Hij heeft voor ons gebeld en nadat we betaald hadden kregen we het bewijsje en was het geregeld.
We hadden gisterenmorgen van Rianne een berichtje gehad dat de reis naar huis goed was verlopen, maar dat het geld wisselen op het vliegveld een ramp was. Aangezien we toch nog wel wat CUC in de portemonnee hadden, besloten we om met de hop in hop off bus naar het winkelcentrum te gaan om daar bij de bank ons geld te wisselen, als het goed is hadden ze daar ook een supermarkt zodat we nog wat rum konden kopen om mee te nemen naar Nederland.
Op de kamer wilde we ons wat omkleden, toen we erachter kwamen dat er een korte broek van Kim verdwenen is. Nou ja, die zoeken we straks wel we gaan eerst maar eens naar het winkelcentrum. Wat een teleurstelling. De hop om hop off bus is fijn, je zit heerlijk bovenin waar je kan je genieten van het zonnetje en de omgeving. Maar goed, we lopen even rond in het winkelcentrum en besluiten dan dat we eerst maar even naar de supermarkt kunnen gaan. Daar kopen we een aantal flessen rum en gaan dan nog even naar een souvenirswinkeltjes waar Judith nog even wat koopt voor thuis. Daarna gaan we even in de schaduw zitten om bij te komen van de warmte en te kijken hoeveel geld we terug om moeten wisselen. 80 CUC zouden we omwisselen en dus gingen we op zoek naar de bank. Die was gelukkig zo gevonden en het geld was snel gewisseld. Daarna zijn we terug naar de bus gelopen die ons weer naar het hotel heeft gebracht.
Snel op de kamer de handdoeken gehaald en naar het strand gegaan. In de middag is de zee een stuk warmer dan in de ochtenden dus hebben we snel maar een duik genomen. Rond 17.30 uur zijn we weer terug naar onze kamer gegaan, waar de zoektocht naar de vermiste broek begon. Helaas, beide koffers zijn onderzocht, maar geen broek te vinden. Nog even de dag van vrijdag, waar hij het laatst gedragen is doornemen. Eerste de dolfijnen, maar op de boot terug had in hem nog aan, toen naar het strand en later de foto op gaan halen. We kunnen ons beide niet meer herinneren of ik hem aan had toen we naar de lobby terug liepen, en gaan er dus vanuit dat we hem op het strand hebben laten liggen. We hadden al nagevraagd bij de receptie op ze wat gevonden hadden, maar helaas. Die gaan we dus niet meer terug vinden. Erg jammer, en het was de enige korte broek die ik mee had en de enige korte broek uit de kast die paste. Voor de volgende vakantie naar de zon, moeten we dan toch maar nieuwe gaan kopen.
Nadat we gedoucht waren zijn we naar beneden gegaan waar Max en Annemie al op ons aan het wachten waren. Vanavond zouden we gaan eten bij de Italiaan, gelukkig hebben we de deet van Willem en Anja nog dus die hebben we voordat we gingen opgesmeerd.
Heerlijk gegeten bij de Italiaan en geen last gehad van de muggen, of dat nou kwam door de deet of omdat ze er niet zaten dat weten we niet. Na het eten zijn we weer na de bar gegaan waar Cor en Ellen ook weer naar toe kwamen om de avond af te sluiten met een drankje. Morgen vroeg op want dan gaan we met zijn zessen snorkelen.
Dinsdag 30 september
Vanmorgen wakker geworden van de wekker, en we dachten beide dat het nog erg vroeg was. Mar we konden niet lang blijven liggen want we zouden om 08.30 uur opgehaald worden om te gaan snorkelen. Eersten maar eens gaan eten, gelukkig is het minder druk in het hotel en hoeven we ook niet zo lang te wachten in de rij voor het brood en de pannenkoeken.
Rond 08.25 uur zaten we braaf met zijn zessen te wachten in de lobby van ons hotel. Het werd later en later en toen om 09.00 uur de bus er nog steeds niet was heb ik bij de receptie navraag gedaan naar de excursie. Onze receptioniste zei dat het best wel eens 45 minuten kan duren voordat de bus komt, en als we meer info wilden dat we dan maar moesten gaan bellen.
Oké, dan wachten we nog even. Toen iets voor half 10 de bus er nog steeds niet was, begonnen we ons toch wel een beetje zorgen te maken. Gisteren ging de excursie ook al niet door, dat zou toch vandaag toch niet weer zo zijn, zonder dat ze ons iets lagen weten. Op het moment dat we bedenken om Michael te gaan bellen, stopt de bus voor de deur. Geen excuses van de excursie leider dus heb hem maar even gevraagd waarom hij zo laat was. Kon ie niets aan doen, hij heeft 20 minuten in een ander hotel moeten wachten voordat de desbetreffende personen er waren.
Hij vertelde ons wel dat we de normale tijd zouden krijgen van het snorkelen en dat we eerste de spullen zoals flippers en snorkels op zouden gaan halen. Toen iedereen zijn flippers had gepast konden we terug naar de bus waarna we nog 20 minuten moesten rijden voordat we bij Coral Reef aankwamen. Er werd ons geadviseerd om een zwemvest te dragen, iets wat in tijdens het snorkelen onzin vindt, maar goed heb het toch maar gedaan. Eenmaal in het water hebben we de flippers aangedaan en de snorkels opgezet. We moesten onze gids volgen naar het koraal. Onderweg hebben we al verschillende vissen gezien en toen we bij het koraal aankwamen keken we onze ogen uit. Jammer dat het koraal weinig kleur had, lager vertelde de gids ons dat dit door de orkanen is gekomen, maar het koraal was verspreid over een prachtige diepte. Onze gids zwom zelfs door een grot heen op een behoorlijke diepte in de zee, om een stuk verder weer naar boven te komen. Precies tussen het koraal waren er een paar fotografen die ons op de foto wilden zetten, we kregen een fles met visvoer in onze hand waar de vissen natuurlijk op afkwamen. Even lachen naar het vogeltje en de foto was gemaakt. Vanavond in het hotel kunnen we de foto bekijken en kopen als we willen.
De tocht over het koraal ging weer verder, we konden onze gids bijna niet vinden, maar als we de man met de rode zwembroek, het witte shirt en het rode petje zouden volgen dan kwamen we er wel. Die man was namelijk Cor. Wat zag hij er grappig uit, het was voor hem de eerste keer dat hij ging snorkelen, en hij was bang om te verbranden in de zon, dus hij had zijn maatregelen genomen. Wij moesten vooral heel erg lachen.
Na een uurtje gesnorkeld te hebben zijn we het water weer uitgegaan en moesten we onze flippers en zwemvest inleveren. Na een snel plasje zijn we doorgereden naar een prachtige grot, Ceuva Santurno. In deze grot konden we foto's maken, maar ook zwemmen. Het water was een stuk frisser dan we gewend waren, dus toen we erin sprongen was het eventjes schrikken, maar vrij snel waren we gewend aan het water. In de grot in de diepte op sommige plekken 25 meter, wat natuurlijk prima geschikt is om te duiken, wij waren alleen maar aan het snorkelen en dus hebben we er alleen maar wat gezwommen.
Na ruim een half uur zijn we terug naar de bus gegaan waarna we nadat we de spullen weer bij het duikcentrum hadden afgezet terug naar het hotel werden gebracht. Het was een relaxte en leuke ochtend, die iets minder eindigde. Judith was niet helemaal lekker en bij hotel aangekomen is zij eventjes naar bed gegaan waarna ik ben gaan eten samen met Max, Annemie, Cor en Ellen. Na het eten ben ik naar het strand gegaan, waar in op mijn gemak wat op het strandbedje rond heb gekeken. Toen ik uiteindelijk in de zee lag, zag ik in de verte dat Judith uit bed was gekomen en ook naar het strand was gekomen. Na een heerlijke duik in het water, wat gerelaxt op het strandbedje, zijn we rond 17.45 uur naar onze kamer gegaan. Snel gedoucht en terug naar de lobby gegaan waar ze om 18.30 uur zouden komen voor de snorkelfoto. Hij was niet heel bijzondere, maar wel leuk om te hebben, dus we hebben hem toch maar meegenomen.
Omdat we al gedoucht waren zijn we met zijn zessen nog even naar het strand gelopen om naar de zonsondergang te kijken. Helaas veel wolken, maar dat maakte de lucht niet minder mooi.
Rond 19.30 uur zijn we naar de Mexicaan gegaan waar we zouden gaan eten. Al tijdens het bestellen kwamen we erachter dat er vanavond weer heel veel muggen zitten, niet iedereen had zich ingesmeerd, maar gelukkig kregen we wat deet van het personeel. Helaas ging het niet hmaal over en was het zo erg dan Annemie er gewoon van is gaan lopen. Ze hield het niet meer hit en heeft nauwelijks iets gegeten. Wij hebben onze maaltijd wel helemaal genuttigd, maar zijn daarna heel snel naar de bar gegaan. Ook daar hadden we veel last van muggen. Dit kwam omdat het vanavond erg benauwd was, het begon te onweren, en er geen wind stond.
We hebben op een kopje koffie en thee na niets meer gedronken en besloten allemaal om rond 21.00 uur naar de kamer met airco te gaan. Op onze kamer hebben we nog even wat gelezen en de verslagjes bijgewerkt waarna we rond 22.00 uur zijn gaan slapen.
Morgen kunnen we alles op het gemak doen, als we om 12.30 uur maar bepakt en bezakt in de lobby staan want dan worden we opgehaald en zit onze reis er in Cuba op!
Woensdag 1 oktober
Vanmorgen geen wekker gezet, maar toch op tijd wakker. Alvast de koffer uitgeruimd om het straks na het eten helemaal in te ruimen. Nadat we beide waren omgekleed zijn we beneden gaan ontbijten. Max en Annemie waren ook al wakker en samen hebben we wat gegeten.
Na het eten zijn we terug naar onze kamer gegaan en zijn we begonnen om onze koffer in te pakken. Niet dat dit enorm veel moeite kosten, maar we wilde het wel goed doen. De souveniertjes moesten goed en veilig ingepakt worden om heelhuids aan te komen in Nederland. Nadat allebei de koffers waren ingepakt hebben we nog lekker even gedoucht voordat we onze kleren aantrokken.
Rond 11.20 uur zijn we naar beneden gegaan om uit te checken en om nog wat te gaan eten. Helaas deed de lift het weer niet, waardoor we de koffers van de trap moesten tillen. Niet heel fijn als je op de tweede verdieping zit. Gelukkig deed de andere lift het vanaf de eerste verdieping het wel, waardoor we niet vier trappen de koffers naar beneden hoefden te sjouwen.
Nadat we waren uitgecheckt zijn we naar de snackbar gegaan, waar we ieder een sandwich en een hotdog gegeten hebben. Toen hij bijna tijd was zijn we naar de lobby gegaan en moesten we wachten tot de bus met de rest ons op zou komen halen. De bus kwam pas tegen 13.00 uur, maar wat was wat het fijn om Anja en Willem weer te zien, en de rit naar het vliegveld zou maar 25 minuten duren, dus op tijd waren we sowieso. Het inchecken ging erg snel en nadat we de oprotpremie betaald hadden, de paspoort controle gehad hadden en onze handbagage gecontroleerd was hadden we nog mooi even de tijd om wat te drinken met zijn zessen voordat het vliegtuig zou vertrekken.
Ons vliegtuig zagen we nog landen en we zagen toen op de klok al dat we niet op tijd zouden vertrekken. Maar goed geduld is een schone zaak dus we konden niets anders doen dan wachten. Ondertussen zagen we alle mensen uit het vliegtuig stappen en later bij ons in aan de gate komen zitten. Een beetje vreemd, maar we hebben het even gevraagd, ze waren op weg naar Mexico, want daar hebben we op de weg naar Amsterdam een tussenlanding.
Uiteindelijk konden we iets voor vieren gaan boarden, wij hadden een goede plek in her aangepaste vliegtuig. Een twee zits aan het raam. De mensen die naar Mexico moesten, konden niet meer op hun eigen plek zitten, dus moesten maar een andere plek ergens in het vliegtuig zoeken. Niet heel netjes geregeld dus. Een aantal uit de groep hadden doordat we met een ander vliegtuig vlogen dan gepland niets aan hun extra geboekte luxe. Gelukkig kunnen ze die wel terug vragen als ze in Nederland zijn.
Met ongeveer 20 minuten vertraging zijn we dan opgestegen voor een vlucht van ruim een uur naar Mexico Cancun. Die vlucht gingen voorbij, het was stijgen en landen en toen waren we er. Alle Mexico gangers zijn uitgestapt maar wij moesten blijven zitten. De bemanning moest gewisseld worden, er moest getankt worden, maar ook ingestapt worden door de Mexico gangers die weer naar Nederland zouden gaan. Al met al duurde het allemaal wel erg lang waarna we ook in Mexico met vertraging vertrokken zijn.
De vlucht verliep goed maar duurde lang. We zaten dam ook al een hele tijd in het vliegtuig en op een gegeven moment weet je ook niet meer hoe je moet gaan zitten, liggen, hangen. Alles doet pijn en dan krijg je ook nog dat vieze vliegtuig eten. Niet te vreten en dus snel de ogen maar weer dicht gedaan om te hopen dat we snel in Nederland zouden zijn.
Donderdag 2 oktober
Hoe ze het gedaan hebben dat weten we niet, maar ondanks dat we twee keer met vertraging vertrokken zijn, zijn we vanmorgen om 10.15 uur ruim een kwartier eerder dan gepland geland op Schiphol (eigenlijk bijna een uur aangezien onze eerste aankomst tijd 11.05 uur zou zij, maar al eerder gewijzigd was). Eerst maar even een sanitaire stop gemaakt, waarna we via de paspoort controle voor ons gevoel heel Schiphol over moesten om bij de bagagebanden aan te komen. Daar lagen de eerste koffers al op de band en warempel die van Judith lag erbij. Ook mijn koffer kwam snel daarna en toen iedereen van de groep de koffers had en we afscheid genomen hadden zijn we naar de uitgang gegaan. En daar stonden papa en mama al op ons te wachten. Eerst even flink geknuffeld en daarna Anja, Willen, Max en Annemie voorgesteld. Na nog een laatste groet aan de groep zijn we met papa en mama naar de auto gelopen. Nou dat leek ook bijna de halve marathon. Koffer ingeladen en de auto gestart..... De vakantie zat erop.
Onderweg naar huis zijn we bij hotel Breukelen aan de A2, gestopt om heerlijk te lunchen. Daar waren we wel aan toe. Voor Judith een heerlijk broodje gerookte zalm en ik koos voor twee kroketten met brood. Wat hebben we toch goed eten in Nederland. Nadat we geluncht hadden zijn we doorgereden naar Tilburg. De papa en mama van Judith hadden de koffie en thee al aangezet en heerlijke taart in huis gehaald. Met de taart op schoot hebben enthousiast verteld over onze avonturen in Cuba. Wat hebben we genoten. Het was weer een geweldige reis, mooi weer, fantastische mensen in de groep en een geweldige vriendin om dit samen met te beleven!
We hebben genoten! Iedereen uit de groep bedankt voor deze geweldige ervaring en bedankt papa's en mama's voor het wegbrengen en ophalen en natuurlijk iedereen bedankt voor het volgen van onze blog.
In december gaan we een aantal dagen naar Londen en we hopen jullie op onze weblog wederom op de hoogte te kunnen houden van wat we daar gaan beleven. Voor nu gaan we nog een aantal dagen bijkomen van de vakantie om maandag weer aan het 'normale' leven te gaan beginnen!
Xxxxx Judith en Kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
