Dag 4

Donderdag 22 september 2016

Vanmorgen om 7.00 uur net na de wake up call klonk even heel kort het "lang zal ze leven". Het is weer zover, mijn verjaardag is weer aangebroken en hoe bijzonder blijft het om dit bijna ieder jaar in een ander land te mogen vieren. Maar lang bij deze gebeurtenis konden we na het wakker worden niet stil blijven staan, want er moesten nog 2 koffers ingepakt worden want die moesten om 7.30 uur buiten de deur staan. Dat blijft toch echt wel een groot voordeel van als je met een groepsreis meegaat, want de koffer wordt door de kofferjongens naar de kamer gebracht en ook weer opgehaald om naar de bus te brengen.

Omdat we al helemaal klaar waren toen de koffers buiten de deur stonden, zijn we maar gelijk gaan ontbijten. Natuurlijk was de groep al op de hoogte van mijn verjaardag, en als dat nog niet het geval was dan zorgde Judith daar wel voor met haar ballonnen aan mijn rugzak. Wat een gezelligheid!
Na het ontbijt nog even kort teruggetrokken op de kamer (geen commentaar verder) om vervolgens op tijd weer bij de bus aan te komen. Daar kennisgemaakt met onze "vaste" reisleider Tusha. Hij zal ons de komende weken door het prachtige Sri Lanka leiden. Zijn gesproken Nederlands is niet heel goed, dus we moeten ons goed concentreren om hem te kunnen verstaan in zijn verhaal. Natuurlijk werd er door Judith in de bus nog wat slingers opgehangen waardoor het nog eens extra benadrukt werd dat er een verjaardag gevierd ging worden. Tusha feliciteerde me gelijk en vertelde dat hij ging proberen een taart voor vanavond te regelen bij het diner.

Vandaag stond de rit naar Anuradhapura op het programma. Een tochtje van ongeveer 210 km, en na een koffiepauze in Puttalama, kwamen we tegen 13.00 uur aan op onze lunchstop in Anuradhapura. We kregen een snelcursus "hoe maak ik een heerlijke linzencurry" maar konden gelukkig voor de lunch zelf van de kaart kiezen wat we wilde eten. Dus tot nu toe hebben we zeker niet te klagen over het eten, en is er nog maar weinig rijst op onze borden verschenen.
Judith koos voor een Chicken Sandwich en ik voor een Chicken Cordon Blue, het werd beide geserveerd met frietjes en een cowlsalade en het smaakte prima. Een colaatje en een watertjes erbij en we hebben ons buikje weer rond.

Omdat we na de lunch een tempel zouden gaan bezoeken, de Mihintale tempel, werd er door de gids een korte kledinginspectie uitgevoerd. Dames mochten niet in een korte broek (knieën bedekt) en ook de schouders moesten bedekt zijn. En wat hadden wij aan, een korte broek (die van Judith kwam net over de knie, dus dat was prima) en een hemdje. Gelukkig waren wij voorbereid op deze dag en hadden we een sjaal en vestje in onze tas zitten om door eerbiedig rond te kunnen wandelen bij de tempel.
De beste gids was er alleen even bij vergeten te vertellen dat de tempel op een bergje stond en dat er ongeveer nog 350 treden beklommen moesten worden om bij de stoepa aan te komen. Lekker in die hitte met een vest aan en een sjaal om je benen. Maar goed, je wil het toch zien en aangezien we de jongste van de groep zijn wilde we ons zeker niet laten kennen, dus zijn we met goede moed aan de klim begonnen. Onderweg af en toe een kleine rustpauze en een slokje water, maar het was het allemaal zeker waard. Het uitzicht vanaf boven was prachtig en ook het mega Boeddha beeld en de reuze stoepa waren mooi om te zien. Het laatste stukje van de toch moesten we overigens op blote voeten afleggen. Gelukkig lag er wat zand en waren er weinig steentjes waardoor het goed te doen was, al was het af en toe wat heet onder de voetjes.

Na ruim de tijd te hebben gehad om rond te kijken, moesten we ons tegen 16.30 uur weer melden bij het schoenen bewaarpunt, vanwaar we dan weer de vele trappen naar beneden moeten lopen. Maar ik kan je vertellen, dat dat toch echt wel beter te doen was dan naar boven te klimmen.
In de bus, compleet bezweet, wat water gedronken waarna de bus zich naar het hotel begaf. Na ongeveer een half uurtje rijden kwamen we daar aan, en na het betalen van de excursie/entreegelden, de fooienpot en de koffiepot (we zijn inmiddels arm, dus schroom niet om ons te steunen, geld mag/kan overgemaakt worden) kregen we de sleutel van onze kamer. Wow, het is echt gaaf hier. Achter onze kamer hebben we een buitendouche. Natuurlijk wel met muren afgesloten, maar het ziet er echt cool uit. Ook het toilet is "buiten". We hebben daarnaast een mooi uitzicht over de tuin met zwembad. De komende dagen zitten we hier goed.
Nadat we de buitendouche beide hadden uitgeprobeerd zijn we om 19.30 uur gaan dineren. Wat was het toch leuk om te zien dat ze mijn stoel versierd hadden met ballonnen. Ik werd door verschillend obers gefeliciteerd en voelde me echt jarig. Zeker toen na het eten de lampen uitging en er een prachtige taart met 3 kaarsjes naar mij toe werd gebracht. Er werd nogmaals voor me gezongen en daarna hebben we heerlijk met zijn allen van de taart gesnoept. Ik vond hem heerlijk en ook Judith was er zo mee weg! Na nog wat nagepraat te hebben zijn we terug naar de kamer gelopen, waar we ons klaargemaakt hebben voor de nacht.
Morgen om 8.30 uur weer vertrek, we gaan dan wederom een aantal tempels bezoeken, maar morgen klimmen we ook op de fiets om de stad te gaan ontdekken. We zijn erg benieuwd.