Wat hebben we toch veel gedaan!

Donderdag 25 september

Vanmorgen hadden we afgesproken om samen met Anja, Willem, Max en Annemie de hop in hop off bus te pakken naar Varadero. Om 08.30 uur aan het ontbijt zodat we om 09.35 uur de bus konden pakken. Maar eerste hebben we nog even gereserveerd voor het a la card restaurant. Daar kunnen we zonder bijbetaling eten, maar dat moeten we van te voren wel reserveren. Vanavond wordt het Italiaans en morgenavond Aziatisch.

Daarna zijn we met zijn 8-en naar de bus gelopen, want Jos en Anita wilde ook graag mee. De kaartje konden we voor 5 CUC per persoon in de bus kopen en is geldig voor de hele dag tot 20.00 uur in de avond. We wilde het hele rondje doen om te kijken waar we allemaal uit zouden komen en pas uitstappen als we alles gezien hadden.

We vertrokken en reden als eerste richting alle hotels die hier op Varadero zijn. Onderweg stopten we regelmatig want er wilde her en der wat mensen instappen. Het beste wat we aan die kan van de toer hebben gezien was de haven. Vanuit daar vertrekken wij waarschijnlijk morgen om met dolfijnen te gaan zwemmen. Via allerlei andere hotels kwamen we uiteindelijk weer bij ons hotel aan, maar we zijn gewoon blijven zitten want we hadden het centrum van Varadero nog niet gezien.

Uiteindelijk na ongeveer 1,5 uur in de bus, kwamen we aan bij de laatste stop in Varadero Centrum. We hadden op de heen weg al gezien waar we uit wilde stappen dus besloten we om nog maar even te blijven zitten. Bij de laatste stop wachtte de bus ongeveer 10 minuten voordat hij weer de terugweg nam. Bij de internationale bank zijn we uitgestapt. Wij moesten nog wat geld wisselen en het beste doe je dat bij de bank. Nadat iedereen bij CUC weer had bijgevuld zijn we op het terras eerste ven wat gaan drinken. En wat kwam daar...... Een trio die even wat muziek kwam maken. Je kam nergens even rustig zitten of er komen wat mensen bij die een paar riedeltjes voor je spelen, waar ze natuurlijk wat geld voor vragen. Maar goed, een gezellig muziekje op de achtergrond kan geen kwaad.

Nadat iedereen zijn drankje op had zijn we naar het souvenirs pleintje gelopen. Allerlei kleine stalletjes die over hete algemeen hetzelfde verkopen. Het was bloedheet dat want ze hadden alles overdekt met blauw zeil. Toen iedereen zijn souveniertjes had gekocht zijn we met het zweet tussen de billen, langs de knieën en de rug weer terug naar de bus gelopen. De terugweg was aanzienlijk korter, maar het was een heerlijke ochtend.

In het hotel aangekomen hebben we onze souveniertjes eerst op de kamers gelegd en gelijk onze badkleding aangedaan. Pfff, mijn kleren waren zeiknat en ik had het bloedheet dus een heerlijke duik in de zee was zeer welkom. Maar eerst hebben we in het restaurant wat gegeten.
Daarna hebben we een heerlijk plekje onder een palmboom hutje in de schaduw opgezocht en zijn we heerlijk gaan zwemmen.

Rond een uurtje of 6 zijn we naar onze hotel kamer gegaan, want om 19.00 uur hadden we afgesproken om met zijn allen bij de Italiaan te gaan eten samen met Anja, Willem, Max, Annemie, Anita en Jos. We kwamen daar als eerste aan en konden van alles van de kaart kiezen. Voor ons een pizza diviola, met hete peper en salami. Ons voorgerecht konden we zelf opscheppen met een keuze van verschillende anti pasta. Na ongeveer 10 minuten kwam ons eten, wat ik heel snel naar binnen heb gewerkt, want ik werd lek gestoken door de muggen. Natuurlijk geen deet opgedaan waardoor in nog beter te prikken ben. Anja is zelfs toen ze klaar was met eten terug naar hun hotel kamer gelopen om deet te halen, zo erg was het. Helaas niet kunnen voorkomen dat in er inmiddels meer dan 20 over heel mijn lijf heb zitten. Maar goed, ondanks dat hebben we toch een hele gezellige avond gehad, want na het eten zijn we met zijn allen en met nog een groot gedeelte van de rest van de groep aam de bar een drankje gaan doen. We hebben het niet te laat gemaakt want morgenvroeg moeten we om 08.30 uur paraat staan.

Vrijdag 26 september

Vanmorgen de wekker gezet en op tijd naar het ontbijt gegaan. Goed gegeten, we ontbijten dit jaar veel met pannenkoeken (Kim) en geroosterd brood (Judith). Na het ontbijt naar de lobby gegaan waar ook Esther en Annette zaten te wachten. Precies op tijd werden we door de bus opgehaald om naar de haven van Varadero te gaan. Onderweg allerlei hotels aangedaan om mensen op te halen, die ook mee zouden gaan.

Uiteindelijk na ruim een uur in de bus te hebben gezeten zijn we op de boot gestapt. De personeelsleden van de boot die vandaag de excursie zouden verzorgen werden aan ons voorgesteld. De man op het voordek en die ons de drankjes aan zou bieden is Antonio, en de man die ervoor zorgt dat de boot bestuurd worr, werd voorgesteld als Leonardo di Caprio, waarvan we natuurlijk gelijk konden zien dat hij net niet was. Nadat iedereen een plaatsje op de boot had ingenomen zijn we gaan varen.

De tocht naar het het basis zou ongeveer een half uur duren. Goed te doen dus, we hadden er flink de vaart in en inderdaad na een half uurtje varen kwamen we aan bij het basis. Het is een groot basis midden op de Atlantische oceaan, waar in verschillende dolfijnen leven.
We kregen eerst een gezamenlijk uitleg wat vandaag de bedoeling zou zijn. Omdat we een vrij grote grote hadden zouden we in twee groepen het water in gaan. Omdat wij met vier waren besloten we dat Kim en Annette in de eerste groep zouden gaan en dat Judith en Esther in de tweede groep zouden gaan. Zo konden we van iedereen foto's maken.

Terwijl de zwemvesten bij de eerste groep werden aangemeten vonden Esther en Judith een prima plekje aan de zijkant van het basis. De dolfijnen kwamen al snel nieuwsgierig kijken wat er allemaal zou gaan gebeuren.
De eerste groep kon na nog een korte uitleg het water in en moest zich in in het water in twee groepjes van 7 personen verdelen. De dolfijnen werden voorgesteld, Marina en Carla. Wij hadden Marina die op het teken van de trainer zich aan ons kwam voorstellen. Rustig langs zwemmend konden we haar aaien en aanraken om te kijken hoe ze zouden voelen. Wat een bijzondere gebeurtenis. Het is bijna niet uit te leggen hoe de dolfijnen voelen. Aan de ene kant heel zacht en glad, aan de andere kant rubberachtig en stug. Natuurlijk werden er op het teken van de trainer verschillende kusje door de dolfijnen uitgedeeld. Wat bijzonder, we raakte er in het water bijna niet over uitgesproken. De snuit van de dolfijn is erg hard, dus soms kreeg je wel een beetje een tik tegen je kaak, maar dat hadden we er allemaal voorover.

Nadat iedereen de mogelijkheid had gehad om de dolfijnen te aaien en te kussen, moesten we in het water weer één grote groep vormen, want de dolfijnen hadden ruimte nodig om met ons te kunnen zwemmen. Je ligt klaar in het water en de dolfijn komt half onder je door zwemmen zodat je de dolfijn aan beide vinnen kunt vasthouden. Zo trekken ze je een stuk door het water heen. Wow, met geen woord te beschrijven hoe bijzonder dit is en hoe sterk de beesten zijn. Na het zwemmen kregen we weer even de gelegenheid om de dolfijnen te aaien en te voelen.

Na een halfuurtje in het water was het tijd om te gaan wisselen. Toen we uit het water stapte vroeg Annette nog aan de trainer of het mogelijk wat om de foto lift te doen. Dat is dat de twee dolfijnen iemand omhoog duwen met hun snuit onder de voeten van de persoon. De trainer vertelde dat dit niet in het programma van vandaag zit, maar dat hij nadat de tweede groep is geweest gaat kijken hoe het met de conditie van de dolfijnen is of dit misschien nog mogelijk is. Als het mogelijk is, dan is dat maar voor 4 of 5 personen.

Terwijl Annette en ik helemaal enthousiastst uit het water kwamen, wat te drinken kregen en ons wat afdroogden kregen Judith en Esther hun zwemvesten aangemeten en dezelfde uitleg.
Wij installeren ons vervolgens in het zonnetje aan de zijkant van het basis om ook van Judith en Esther foto's te maken van deze bijzondere gebeurtenis.
Ook zij deed hetzelfde programma, eerst kennismaken met de dolfijnen door ze te aaien en te voelen, waarna er ook gretig kusjes uitgedeeld werden op het teken van de trainer. Wat zijn die beste goed getraind en wat luisteren ze goed. Elke keer als ze een oefening goed hebben uitgevoerd dan fluit de trainer op een speciaal fluitje waarna ze beloond worden met een vis.
Vanaf de zijkant zagen wij dat in het basis niet alleen Marina en Carla leven, maar ook nog twee kinderen van Carla. Zij zijn niet niet getraind en snappen de betekenis van het fluitje nog niet, maar kwamen wel nieuwsgierig kijken of er nog wat vis te halen was.

Nadat ook Judith en Esther uit het water kwamen en vol van enthousiaste waren, kwamen de trainen naar voren en vertelde dat het mogelijk was om met 5 personen de foot lift te gaan doen. Wie wilde?, nou daar zeggen wij geen nee tegen en staken met zijn drieën, Judith, Annette en Kim zeer snel en enthousiast onze vinger op. Gelukkig waren er van de groep paar 5 die dat wilde doen dus dat kwam goed uit. Wel vroeg de trainer er een compensatie voor. 10 CUC per persoon moest het worden en dat vonden wij wel een goede deal.
Zwemvesten weer aan, Esther geïnstalleerd met de camera aan de zijkant van het basis en de jumps konden beginnen. Al eerste was er iemand anders van de groe aan de beurt, Wow wat zag dat er gaaf uit. En toen was Annette aan de beurt. De lag languit op haar buik in het water, de dolfijnen kregen het teken en daar ging ze.... Ze werd door het water heen uiteindelijk hoog de lucht in geduwd. En op het teken van de trainer gingen de dolfijnen weg onder haar voeten en kwam ze met een enorme plons zeer voldaan in het water terecht
Daarna was het de beurt aan Kim, de eerste keer verliep niet helemaal volgens plan en na een extra aanwijzing moest ik het opnieuw proberen. Ook ik lag op mijn buik te wachten tot de dolfijnen eraan kwamen en wat ging ik hoog (voor mijn gevoel)! Wat een gave ervaring dit had ik nooit willen missen.

Nadat ik terug aan de kant was ben ik snel de videocamera gaan pakken zodat ik Judith, die iemand anders voor had laten gaan nog kon filmen. Wat een gaaf gezicht vanaf de zijkant! Het staat prachtig op de filmen en later bleek ook nog geweldig op de foto.
Met een hoofd vol zeewater, maar een geweldige ervaring rijker, hebben we onze spullen gepakt en zijn we weer naar de boot gegaan. De dolfijnen ochtend zat er op!

Op de boot kregen we wat te drinken en een bordje met wat lekkers, een zakje chips, een zuurtje, war crackers en de muziek stond gezellig aan. We raakte er maar niet over uit gesproken wat ons deze ochtend was gebeurd. En toen..... Lag de boot stil. Antonio vertelde ons dat de boot vaart op energie en dat die op was. Om ervoor te zorgen dat we weer gingen varen, moesten we met zijn allen een dansje doen op een liedje. Nou vooruit dan maar ;) de muziek werd opgezet en iedereen deed vrolijk mee, en ja hoor nadat Leonardo het teken kreeg probeerde hij de motor weer te starten en het lukte.

Met nog 5 minuten varen kwamen we weer aan bij de haven, waar de bus weer stond te wachten. Helaas, we werden als eerste opgehaald en dus als laatste teruggebracht naar het hotel, waar we om 14.30 uur aankwamen. Snel zijn we wat gaan eten in de snackbar en naar het strand gelopen, waar verschillende mensen uit de groep erg benieuwd waren hoe we het hadden gehad. Enthousiast verteld en natuurlijk onze stunt foto's laten zien.
En toen konden we even bijkomen van wat we die ochtend hadden gedaan. We sprongen in de zee en lagen heerlijk te dobberen in het warme water. Af en goe gingen we er eventjes uit, om er dan achter te komen dat het toch wel erg warm is op het strand en vervolgens weer een duik in het water te nemen.
Rond 17.30 uur zijn we naar de receptie gelopen waar ze de foto's van de dolfijnen kwamen brengen. Voor 10 CUC per persoon hadden we een prachtige foto's waarop we door beide dolfijnen, Marina en Carla gekust werden. Een onvergetelijke ervaring!

We hadden s avond afgesproken dat we met een aantal uit de groep zouden gaan eten bij de Aziaat, dus nadat we de foto's hadden gehaald, zijn we naar onze kamer gegaan waar we ons gedoucht hebben en toen we aangekleed waren zijn we naar beneden gegaan waar de rest al op ons stond te wachten. Enthousiast als we nog steeds waren lieten we onze foto's zien die we op de iPad hadden gezet. Bij de Aziaat hebben we heerlijk gegeten alleen de porties waren erg klein, waardoor er een aantal uit de grote na het eten nog aangeschoven zijn bij het buffet restaurant, dat is dan weer het voordeel van All inclusief.
Na het eten zijn we met het grootste gedeelte van de groep op het terras bij de bar gaan zitten, waar we gezellig gekletst hebben en wat gedronken hebben.
Morgen vertrekken er een aantal naar een ander hotel, Willem, Anja, Ger, Nicole, Frans, Cilie, Yuri, Loes, Fia, Jochem, Marcel, Eshter en Ineke, hadden de verlenging in een ander hotel. Maar helaas vertrekken Henny, Ladszie, Yolanda, Hanneke, Annette, Loes, Rianne, Wilfred, Anita en Jos naar huis. Die moeten we dus uit gaan zwaaien. Rond 23.30 uur zin we naar bed gegaan. Het was een fantastische dag vandaag!