Dag 8

Maandag 26 september 2016

Laten we dit keer beginnen met dat het vroeg was. Om 5.00 uur ging de wekker en om 6.00 uur zaten we in de bus. Het ontbijt...? Die kregen we in de bus geserveerd, en niet zo'n klein beetje. 4 witte boterhammen met kaas en een gekookt eitje, een pakjes sap, een flesje water, een banaan en een appel. Alsof we aan die 4 boterhammen niet genoeg hadden... Maar toch echt super netjes geregeld allemaal.
Terwijl wij in de bus bij zonsopkomst het ontbijtje aan het wel eten waren, sommige met lange tanden (ik noem geen namen hoor Judith) reden we door een prachtig natuur gebied met vele visarenden die aan het wachten waren tot de vissers uit de zee kwamen met de garnalenvangst om zo wat weg te pikken. Vele tientallen vlogen er door de lucht. Niet van die mega grote zoals de zeearend, maar toch erg mooie beesten.

Na een uurtje rijden kwamen we bij de pier aan. In de reisbeschrijving stond dat we met de ferry naar Delft Eiland zouden gaan, maar omdat dat soms nog wel een problemen geeft met het heen en terug reizen (heeft Tusha gemerkt in de afgelopen periode dat hij de reis begeleid heeft) heeft hij ervoor gezorgd dat we een privé boot hadden. En eerlijk is eerlijk, dat was maar goed ook. De ferry, eigenlijk ook gewoon maar een gammele schuit, werd vol gepropt met lokale mensen. Stampens vol zat de boot, dus wij waren blij dat wij onze boot maar met 17 mensen (14 van de groep, en dan de gids, chauffeur en bijrijder) hoefden te delen.
Nog voordat we ingestapt waren, was het al wel duidelijk dat dit geen pleziertochtje zou worden, de zee was erg onrustig en onze boot ook niet echt meer de nieuwste, dat zou nog wat gaan worden (Judith blij dat ze een paar reistabletjes had ingenomen).
Nadat iedereen een plaatsje in de boot had gevonden, ik bij het raam en Judith naast me, begon de tocht. Man man man, de tocht zou ongeveer een uurtje duren, maar door de onrustige zee hebben we er ongeveer anderhalf uur over gedaan. Na een half uurtje varen, schudden in een klotsende (nee nietkotsende) boot hadden wij er al genoeg van, maar helaas nog geen land in zicht. Om te voorkomen dat er wel gekotst moest worden door ons, werd het uiteindelijk anderhalf uur lang turen naar de horizon en vooral hopen dat het snel voorbij was.

Toen we aan land kwamen... YES EINDELIJK WEER LAND ONDER DE VOETEN, viel het met de zeebenen gelukkig erg mee, maar heel veel fut hadden we nog niet. Gelukkig hebben we eerst even wat gedronken en konden we wat bijkomen van deze toch wel heftige boottocht, en we waren gelukkig niet de enige die er niet van genoten hadden. Ondanks dat heeft er toch maar 1 persoon even overboord gehangen, details niet bekend.

Na een half uurtje was iedereen toch weer wat bijgetrokken en kon de tocht over Delft Eiland beginnen. In twee verschillende jeeps scheurden we over het eiland, en omdat het ook hier gort droog is werd het stof happen. Al na een 10 minuten rijden zat alles onder en kon je precies zien waar we gezeten hadden op de zwarte bank. We zijn verschillende keren gestopt om wat te bezichtigen, allereerst bij de groeiende rots. Deze rots is van Koraal en omdat het toch nog de beschikking heeft toch wat water (niet te zien) groeit deze rots (zeg maar gerust steen) elk jaar nog zo'n 13 cm. Het is overigens zo dat bijna alle gebouwen/hekjes en andere dingen op Delft Eiland uit Koraal bestaat.
Na een paar foto's genomen te hebben zijn we weer in de jeep gestapt naar het volgende punt, de Boabab boom. Een speciale boom waarvan we maar 2 zijn in Sri Lanka en eentje dus op Delft Eiland. Een zaadje van deze boom is 500 jaar geleden meegenomen vanuit Afrika naar Delft Eiland en daar gepland en hij staat er dus nog steeds. Een prachtige boom en ook daar natuurlijk weer de nodige foto's van en bij gemaakt.

Door naar de volgende stop, althans het was eigenlijk op zoek naar de wilde paarden. De Nederlanders die hier jaren geleden waren hadden paarden meegenomen, echter toen ze verjaagd werden door de Portugezen hebben ze deze niet mee terug genomen. In de loop van de jaren zijn de paarden verwilderd en nu zijn ze beschermd. Omdat het al jaren met tijden erg droog is en er dus weinig water en gras is voor de paarden zijn de in de loop der jaren een stuk kleiner geworden dan dat ze vroeger waren toen de Nederlanders ze meebrachten.De wildlife bescherming van Delft Eiland zorgt er nu voor dat de paarden in tijden van droogte wel genoeg water hebben.
Tijdens het op zoek gaan naar de paarden, leek de omgeving steeds droger te worden en kwam er steeds meer stof. En dat stof gaat overal zitten, in je haar, op je lijf, de camera's. Gelukkig gaan we er niet dood van en kunnen de camera's er tegen, maar na ruim een uur hadden we het toch wel een beetje gehad met stofhappen maar we waren het eiland nog niet rond. Dus er werd koers gezet naar de volgende stop, en dat waren de paardenstallen. Nou ja, van de stallen was niet heel veel meer over, maar het blijft toch mooi om te zien wat wij als Nederlanders hier allemaal gebouwd hebben.

Door naar het Nederlandse fort. Een oud en vervallen fort maar wel helemaal gemaakt van koraal. Tegenover het fort vond je het postkantoor met nog een ouderwetse rode brievenbus. Toch bijzonder om zo de Nederlandse invloeden nog op het eiland te zien. Bij het postkantoor was er overigens ook nog een plek waar ze vroeger postduiven hielden. de postduiven waren belangrijk in de communicatie tussen Jaffna en Delft Eiland. Zo werd een ieder op de hoogte gehouden van wat er aan de andere kant gebeurde.

Nadat we het hele eiland en dus alle hoogtepunten bezocht hadden en rondgereden waren kwamen we aan bij het huisje waar we zouden lunchen. Omdat Delft Eiland nog helemaal in opkomst is qua toerisme en er dus geen restaurant te vinden is, had Thusha de dag van te voren boodschappen in Jaffna gehaald en deze meegenomen naar het eiland. Witte of bruine boterhammen met kaas/ham/worst of jam of in een combinatie dat mocht ook. Mayonaise en Ketchup als extra sausje en wat cola/sinas en water om erbij te drinken. Erg goed geregeld allemaal en het was nog lekker ook.
Daarnaast was het belangrijk om weer goed te eten, de boottocht stond immers alweer op het programma want onze toer over Delft Eiland zat erop. En of wij met zijn allen op de boottocht stonden te springen, nou nee niet echt. Een klein voordeeltje was nog wel, dat we wind mee hadden en dus wat minder op de golven zouden botsen, maar we zouden zeker weer anderhalf uur op de boot zitten.

Dan was het ook nog eens zo, dat we onderweg nog even bij een tempel zouden stoppen. Dus ruim een uur varen, dan een tempel bezoeken en daarna nog ruim een 20 minuten naar de pier. Het zou weer een aardige trip gaan worden, dus Judith koos ervoor om nog gauw even een reispilletje in te nemen en de boottocht kon gaan beginnen. Het was inderdaad wat rustiger op zee, dus het schudden en klotsen zoals de heenreis was een stuk minder maar dat wilde zeker niet zeggen dat we het plezierig vonden.
Na ruim een uur varen mochten we even aan land om daar een Boeddhistische tempel te bezoeken. Omdat ik het al super warm had en varen niet echt mijn favoriete hobby is en ik ook nog eens een korte broek en hemd aan had, besloot ik om even niet mee naar binnen te gaan, want ik had geen zin om mee weer helemaal in verschillende shawls in te wikkelen. Maar Thusha vond alleen de schouders bedekken voldoende om toch mee naar binnen te mogen, dus dat heb ik dan ook maar gedaan. We hebben wederom verschillende Boeddha beelden gezien en dit keer geen witte maar een zilveren stoepa. Ondanks dat ze allemaal op elkaar lijken de Boeddhistische tempels, kunnen wij er nog geen genoeg van krijgen, al denken mensen in onze groep daar al anders over. Ach, hadden ze maar een andere reis moeten boeken als ze geen tempels willen zien.

Nadat iedereen zijn schoenen weer aan het en weer een plekje op de boot had gevonden begon het laatste stukje van de boottocht. Gelukkig was ook dit stukje een stuk rustiger dan op de heen weg en voor we het wisten (dus na 20 minuten varen) kwamen we aan op de pier. Nog een stukje naar de bus gelopen en daar moesten we even wachten met instappen, aangezien de chauffeur en de bijrijder mee waren geweest en de bus de hele dag in de snikhete zon had gestaan moest de airco de bus even een beetje afkoelen.
Na een uurtje terug rijden kwamen we tegen 17.15 uur aan bij het hotel. Op het terrasje nog even wat gedronken en daarna snel onder de douche gespongen. Dat konden we wel gebruiken met al dat stof happen wat we vandaag gedaan hebben.
Het was weer een bijzondere dag en we hebben weer genoten, ondanks de boottocht. Morgen weer om 7.00 uur op en dan gaan we naar Trincomalee (ofzoiets).