Paardentocht

Vannacht goed geslapen ondanks dat we vroeg op bed lagen, toch wel weer voor de wekker wakker. We hebben ons rustig aangekleed en zijn samen met Olivier en Rein naar het ontbijt gelopen. Prima, maar niet echt mijn smaak. Nadat we nog geprobeerd hebben facebook te checken voor reacties wat niet echt wilde lukken, zijn we naar de paardenstal/weide gelopen. Daar stond Bertus te wachten om een korte cursus paardrijden in 2 minuten te geven. Alles wat hij deed zag er makkelijk uit, alleen luisterde het paard waar hij op zat niet erg goed, dus even wat hilariteit in de groep.
Nadat iedereen opgestegen was op zijn paard, kon de toch beginnen. Wat was het geweldig, maar wat had ik al na 2 minuten een zere kont van dat zadel, dat zou nog flink afzien worden. De tocht ging over hele smalle en steile weggetjes door de bossen heen, werkelijk schitterend, maar soms ook een billenknijpen omdat de paarden best wel steil omhoog of omlaag moesten met ons bovenop. Gelukkig zijn we heel aangekomen bij de eerste waterval. Het was een behoorlijke klim er naar toe, maar wel prachtig. Het stonk er ontzettend naar zwavel dus deze was niet geschikt om in te zwemmen. Nadat iedereen weer terug bij de paarden was kon de tocht weer verder gaan. Onderweg naar de tweede waterval waren de weggetjes niet veel beter, maar wel nog steeds een prachtige omgeving. Bij de tweede waterval kon gezwommen worden, maar nadat wij het water gevoeld hadden met onze tenen, hebben wij besloten dit niet te doen. Olivier en Maike zijn wel heel stoer in het koude water geweest. Ze zijn zelfs van een natuurlijke glijbaan af geweest. Twee mensen van onze groep zijn gelijk doorgereden naar de warmwaterbronnen, want een van hen had haar enkel verstuikt, en ze was niet echt een held op het paard.

Nadat Olivier en Maike weer aangekleed waren en iedereen ook weer op het paard zat kon het laatste stukje van de tocht naar waterval nummer drie beginnen. Dit was toch wel het steilste gedeelte van de tocht, maar wat hebben de paarden het goed gedaan. Ook bij waterval drie moesten we een heel eind naar beneden lopen om er te komen, maar het was wel de moeite waard. Een hele mooie omgeving met een waterval die zeker 20 meter naar beneden viel. Nadat iedereen de foto's had gemaakt en de hele tocht weer naar de paarden had gelopen, moesten we nog maar 5 minuten rijden voordat we bij de warmwaterbronnen waren.

Daar aangekomen eerst omgekleed, we hadden onze zwemkleding al aan, om daarna te starten met een stoomcabine. Heerlijk als je er tegen kan, maar voor mij toch iets te veel gevraagd, dus na 2 minuten het geprobeerd te hebben ben ik buiten staan wachten op de rest. Hierna moesten we ons helemaal insmeren met modder, wat er natuurlijk geweldig uitzag, maar waar helaas geen foto's van zijn ;). Dit moest 10 minuten opdrogen voordat we afgespoeld werden met een toch best wel koude douche. Maar daarna kon het relaxen weer beginnen. Heerlijk in verschillende baden van verschillende temperaturen een beetje rond dobberen, en vooral niets anders doen. Bertus en drie andere uit de groep hebben dezelfde tocht die wij te paard gedaan hebben, gewandeld, dus die kwamen iets later aan, maar hij had wel een goede inch voor ons geregeld. Heerlijke broodjes, die we zelf met een tonijnsalade of kipsalade konden opmaken.

Hierna mochten we nog ongeveer 1,5 uur lekker dobberen, want om 14.30 uur werden we weer verwacht bij de paarden om terug naar de boerderij/lodge te gaan. Niet iedereen van onze paardengroep waaronder Rein, zijn met het paard teug gekomen, zijn werden met de trekker teruggebracht. Nou dat laatste stukje was me er wel eentje. We zijn verschillende keren in een snelle draf geweest en zelfs in galop. Geweldig, al was het soms ook wel een beetje spannend.
Na ongeveer een half uurtje kwamen we terug bij de lodge aan een zijn we gaan douchen. Heerlijk al is het water hier niet erg lang warm, maar daar leer je wel van opschieten. Om 16.00 uur hadden we afgesproken bij de sunset bar in de hoop dat de zonsondergang vandaag een beetje beter zou zijn! Helaas het mocht niet zo zijn, de wolken trokken langzaam omhoog en voordat we het wisten trok de mist de bar in. Wel ontzettend gezellig gekletst met de mensen uit de groep en een cocktail gedronken, althans Judith dan! Nu zitten we even bij de receptie op internet, en we gaan straks gezamenlijk eten.
Hopelijk kunnen we vannacht weer zo goed slapen, want morgenvroeg vertrekken we om 8.00 uur voor de canopy tour, Me Jane, You Tarzan here we come!