Dag 5

Vrijdag 23 september 2016

Vanmorgen gewekt door de wekker, maar nog geen zin om op te staan. De nacht is wat onrustig geweest voor me want ik had last van rondvliegende muggen. Judith daar in tegen, lag op een oor en blub ik ben een vis aan het nadoen, wat niet meer wil zeggen dat ze diep lag te slapen.
Maar na een paar minuten moet je toch het bed uit, en nadat we ons omgekleed hadden (netjes gekleed met bedekte schouders en knieen) zijn we naar het ontbijt gelopen. En nog voordat we goed en wel aan tafel zaten met een bord voor onze neus, werd er her en der al geroepen dat er vandaag mensen niet meegingen. De een had last van een verkoudheid (je raad het al, het was een man) daarvoor moest de partner natuurlijk ook 'thuis' blijven, want mannen moeten verzorgd worden. De ander ging niet mee, want ze moesten toch nog wel wat bijkomen van de zware reis en de afgelopen dagen in de bus (werkelijk waar, we hebben gisteren ongeveer 5 uur in de bus gezeten) want die waren toch wel vermoeiend geweest. Weer een ander had de gehele nacht op het toilet doorgebracht, maar die twijfelde toch nog en ging uiteindelijk toch nog mee om het te proberen.

Dus uiteindelijk met 10 van de 14 mensen zijn we naar de eerste tempels vertrokken. Onze gids doet ontzettend goed zijn best om veel informatie te geven, al gaat dat soms met horten en stoten vanwege de taal. Toch kunnen we er wel wat wijs uit.
Ook bij deze tempels moesten we onze schoenen uit, en ondanks dat het pas tegen 9.00 uur was, waren de tegels/grond onder je voeten toch al behoorlijk heet. Het koelt hier in de nacht niet heel veel af, en al vroeg in de ochtend loopt de temperatuur op naar ruim boven de 30 graden. Na wat uitleg over de tempel hebben we nog wat vrije tijd gekregen om zelf wat rond te wandelen en wat foto's te maken. Dus mensen wees gerust in Nederland, jullie krijgen heel wat foto's te zien van deze reis.

Nadat iedereen zich weer in de bus verzameld had, zijn we naar het volgende tempelcomplex gereden. Het ligt allemaal vrij dicht bij elkaar, maar te ver om te voet te gaan, en daar waren wij maar wat blij mee. Ook hier kregen we van de gids uitleg over de gebruiken van het Boeddhisme en waarom er zoveel mensen kwamen om te offeren. Het was namelijk best wel druk, al viel het volgens de gids nog wel mee, omdat het nog geen weekend was. We hebben hier een aantal prachtige Boeddha beelden gezien, en ondanks dat wij ons daar toch wel wat ongemakkelijk bij voelde, mochten we overal foto's maken. Zelfs van de mensen en de monniken die daar aan het offeren/bidden waren.
Na de eerste stoepa bezocht te hebben, hebben we onze schoenen weer aangetrokken en zijn we verder gelopen naar de volgende tempel op het complex. Ondertussen was de man die de gehele nacht op het toilet had doorgebracht minder fit geworden en wilde graag terug naar het hotel. Dus met wat aanwijzingen van de gids zijn zij met de tuk-tuk naar het hotel gebracht en bestond onze groep nog maar uit 8 personen.

Bij de grootste stoepa van het complex kregen we van de gids toch wel dringend het advies de sokken die we in de tas hadden zitten (althans dat was de bedoeling, Judith had niets bij) aan te trekken want ook bij deze stoepa waren de stenen erg heet. Degene zonder sokken, sprongen bijna van schaduw plek naar schaduw plek (al waren die rondom de stoepa maar erg schaars) Degene met sokken liepen op het gemak wat rond te kijken. Niet dat het bij ons niet warm aan de voeten was, maar het was een stuk beter vol te houden.
Ook hier kregen we van onze gids weer uitleg over de bouw van de stoepa, wat er in verbogen ligt en waarom mensen komen offeren. Overal waar je bijna kijkt zie je tafeltjes met daarop Lotus bloemen of lelies, maar ook kruiden en etenswaar ligt er wat door de bevolking aan Boeddha wordt geofferd.
Omdat we na de bezichtigingen van deze tempels ook nog zouden gaan fietsen moesten we een beetje voort maken, want we wilde immers in de middag ook weer op tijd terug zijn voor een duik in het zwembad (wat na een ochtendje tempels bekijken wel nodig is in de warmte) Het was inmiddels half 12 en de temperatuur lag al op 36 graden en dat nog niet eens in de volle zon.

In de bus konden we gauw nog even omkleden (jurk en legging uit bij mij en een korte broek met hemd aan) en wat water drinken voordat we op de fiets stapten. Gelukkig waaide het een beetje dus was het fietsen niet een enorme grote inspanning aangezien het meeste waar we fietsten naar beneden ging. Na eerst nog een plaspauze bij het museum en een koffiepauze zijn we op de fiets de oude stad van Anuradhapura gaan bekijken. Van de vele tempels die er vroeger stonden zijn nu vaak alleen nog maar ruïnes over, want deze werden vroeger plat gebrand aangezien deze van hout gemaakt waren. We hebben een kijkje genomen bij een Halve Maan steen en daarover uitleg gekregen en zijn ook nog bij de baden van de Boeddhistische monniken geweest. Normaal gesproken zit daar tot aan de rand water in, maar omdat het de afgelopen maanden niet geregend heeft is er nog maar weinig van over. Vanaf volgende maand zal dat weer aan gevuld gaan worden, want dan begint de natte periode.

Verder zijn we op de fiets nog langs het grootste bakstenen monument ter wereld geweest. Een ontzettend grote stoepa, die ze niet zoals alle anderen hebben wit gemaakt met pleisterwerk, maar gewoon hebben gelaten zoals ze heb gebouwd hebben. Wat is het hier toch prachtig en wat zijn wij blij dat we gewoon zonder problemen alles kunnen meemaken.
Onderweg naar de bus nog een klein ongelukje met de fiets gehad, Judith riep niet dat er paaltjes op de weg stonden en aangezien ik om me heen aan het kijken was en dus niet helemaal aan het opletten was, reed ik daar met de fiets keihard tegenaan. Het gevolg....... De ketting eraf en een scheve trapper maar ik ben er zelf zonder kleerscheuren vanaf gekomen (kon nog net op tijd een beetje van de fiets afspringen). Ach, hebben we dat ook weer meegemaakt en we konden er best wel om lachen.
Nadat de fietstocht was afgelopen zijn we met de bus weer naar het hotel gebracht waar we eerst wat geluncht hebben. Het liep inmiddels tegen 14.00 uur en een hapje ging er wel in. Hierna de zwemkleding aangetrokken en een duik in het water genomen. Heerlijk even een paar uurtje bijkomen.

Tegen de tijd dat de zon onderging hebben we gedoucht en konden we gaan dineren. Daar kwamen we er al snel achter dat alle mannen uit de groep zich niet helemaal lekker voelen. De meeste hadden last van buikklachten en met die ene die toch wel een verkoudheid had door de airco ging het al iets beter. Nou, je kan wel merken wat het sterke geslacht is, want de vrouwen hebben tot nu toe nog nergens last van. Maar dat gaan we natuurlijk niet te hard roepen want de reis duurt nog ruim 2 weken.
Terug op de kamer vonden we tijdens het tandenpoetsen nog een kikker in de gootsteen, dus dat was ook weer een belevenis. Morgen naar Jaffna, dus om 7.00 uur de wekker en om 8.30 uur vertrekken!